:: Ostatnie posiedzenie Sejmu RP VII kadencji
09.10.2015
Dziś Sejm zebrał się po raz ostatni w VII kadencji. Otwierając obrady, marszałek Sejmu Małgorzata Kidawa-Błońska podziękowała swoim poprzednikom: Ewie Kopacz i Radosławowi Sikorskiemu oraz wszystkim posłom za współpracę. Izba uczciła także minutą ciszy pamięć dwojga przedstawicieli Sejmu: Konstantego Miodowicza i Krystyny Pośledniej, którzy zmarli podczas tej kadencji.
W ostatnim dniu 102. posiedzenia Sejm zakończył parlamentarne prace nad kilkunastoma ustawami. To m.in. rozwiązania poprawiające sytuację klientów instytucji finansowych. Chodzi o wsparcie dla kredytobiorców, którzy nie mogą udźwignąć ciężaru kredytów mieszkaniowych, zrównanie pozycji dłużników banków z wierzycielami dzięki zniesieniu bankowego tytułu egzekucyjnego (BTE), a także łatwiejszy dostęp do należnych spadkobiercom pieniędzy na tzw. martwych kontach. Wśród sfinalizowanych dziś przez Sejm regulacji są także ustawy korzystne dla społeczności lokalnych – o rewitalizacji oraz o związkach metropolitalnych.
Ustawa likwidująca BTE do prezydenta
Posłowie ustalili ostateczne brzmienie nowelizacji Prawa bankowego oraz niektórych innych ustaw, która znosi bankowy tytuł egzekucyjny (BTE). Ma ona poprawić sytuację klientów banków. BTE to wystawiany przez bank dokument uprawniający do egzekucji komorniczej majątku dłużnika (np. kredytobiorcy), który nie wywiązuje się z umowy. Warunkiem wszczęcia egzekucji jest nadanie BTE klauzuli wykonalności przez sąd. Nowelizacja dostosowuje przepisy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 kwietnia 2015 r., który uznał, że przyznanie bankom uprawnienia do wystawiania tytułów egzekucyjnych było niezgodne z konstytucyjną zasadą równego traktowania. Ustawa odbiera to prawo nie tylko bankom, ale i spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym. Brak możliwości wystawiania BTE spowoduje konieczność prowadzenia przez nie egzekucji w postępowaniu sądowym. W związku z tym nowelizacja zawiera także przepisy dotyczące restrukturyzacji kredytów na warunkach uzgodnionych wspólnie przez bank i kredytobiorcę. Jeżeli klient nie będzie się wywiązywał z zobowiązań wynikających z udzielonego kredytu, bank, wzywając go do spłaty kredytu, poinformuje o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Nowelizacja przewiduje też obniżenie sądowej opłaty stosunkowej (jeden z rodzajów kosztów sądowych). W sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych (np. udzielanie kredytów czy pożyczek) będzie ona wynosić 5 proc. wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 1 tys. zł. Zgodnie z ogólnymi przepisami opłata stosunkowa w sprawach o prawa majątkowe wynosi 5 proc. i jednocześnie od 30 zł do 100 tys. zł. W myśl ustawy, banki i SKOK-i będą miały obowiązek dostosować się do nowych wymogów w terminie 30 dni od wejścia w życie nowelizacji. Ustawa ma 14-dniowe vacatio legis. Następnie zostanie ona przekazana głowie państwa do podpisu.
Posłowie ustalili ostateczne brzmienie nowelizacji Prawa bankowego oraz niektórych innych ustaw, która znosi bankowy tytuł egzekucyjny (BTE). Ma ona poprawić sytuację klientów banków. BTE to wystawiany przez bank dokument uprawniający do egzekucji komorniczej majątku dłużnika (np. kredytobiorcy), który nie wywiązuje się z umowy. Warunkiem wszczęcia egzekucji jest nadanie BTE klauzuli wykonalności przez sąd. Nowelizacja dostosowuje przepisy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 kwietnia 2015 r., który uznał, że przyznanie bankom uprawnienia do wystawiania tytułów egzekucyjnych było niezgodne z konstytucyjną zasadą równego traktowania. Ustawa odbiera to prawo nie tylko bankom, ale i spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym. Brak możliwości wystawiania BTE spowoduje konieczność prowadzenia przez nie egzekucji w postępowaniu sądowym. W związku z tym nowelizacja zawiera także przepisy dotyczące restrukturyzacji kredytów na warunkach uzgodnionych wspólnie przez bank i kredytobiorcę. Jeżeli klient nie będzie się wywiązywał z zobowiązań wynikających z udzielonego kredytu, bank, wzywając go do spłaty kredytu, poinformuje o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Nowelizacja przewiduje też obniżenie sądowej opłaty stosunkowej (jeden z rodzajów kosztów sądowych). W sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych (np. udzielanie kredytów czy pożyczek) będzie ona wynosić 5 proc. wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 1 tys. zł. Zgodnie z ogólnymi przepisami opłata stosunkowa w sprawach o prawa majątkowe wynosi 5 proc. i jednocześnie od 30 zł do 100 tys. zł. W myśl ustawy, banki i SKOK-i będą miały obowiązek dostosować się do nowych wymogów w terminie 30 dni od wejścia w życie nowelizacji. Ustawa ma 14-dniowe vacatio legis. Następnie zostanie ona przekazana głowie państwa do podpisu.
Zmiany w podatkach, w tym utrudnienie spółkom powiązanym wyprowadzania zysków za granicę
Zawiera je nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. Sejm przyjął dziś ją w końcowym kształcie. Ustawa wdraża unijne zasady opodatkowania dochodów firm powiązanych kapitałowo z siedzibami w różnych państwach członkowskich. Zmienia zasady opodatkowania dywidend wypłacanych pomiędzy takimi firmami. Ogólna zasada określona w przepisach unijnych przewiduje, że zwolnione z podatku są dywidendy wypłacane przez spółkę córkę na rzecz spółki matki, o ile ta ostatnia posiada przez okres dwóch lat co najmniej 10 proc. udziałów w spółce córce. Nowelizacja doprecyzowuje, że zwolnienie nie obejmie przypadków, gdy dywidendy zostały wypłacone w wyniku fikcyjnych uzgodnień, nieodzwierciedlających rzeczywistości gospodarczej, których głównym celem było uzyskanie zwolnienia z podatku. W ustawie znalazły się też przepisy wykonujące dyrektywę dotyczącą wymiany informacji o dochodach z oszczędności wypłacanych osobom fizycznym - w ustawie o PIT został dodany rozdział regulujący w sposób kompleksowy zasady pozyskiwania i przekazywania informacji o wypłatach odsetek. Do polskiego systemu prawnego zostały też wprowadzone standardy dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Ma to między innymi utrudnić wyprowadzanie ich zysków za granicę. Z obowiązków dokumentacyjnych będą zwolnione firmy o przychodach lub kosztach poniżej 2 mln euro. W przypadku pozostałych firm obowiązki będą proporcjonalne do ryzyka zaniżania dochodów podlegających opodatkowaniu. Następnie ustawa będzie przekazana prezydentowi do podpisu.
Zawiera je nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. Sejm przyjął dziś ją w końcowym kształcie. Ustawa wdraża unijne zasady opodatkowania dochodów firm powiązanych kapitałowo z siedzibami w różnych państwach członkowskich. Zmienia zasady opodatkowania dywidend wypłacanych pomiędzy takimi firmami. Ogólna zasada określona w przepisach unijnych przewiduje, że zwolnione z podatku są dywidendy wypłacane przez spółkę córkę na rzecz spółki matki, o ile ta ostatnia posiada przez okres dwóch lat co najmniej 10 proc. udziałów w spółce córce. Nowelizacja doprecyzowuje, że zwolnienie nie obejmie przypadków, gdy dywidendy zostały wypłacone w wyniku fikcyjnych uzgodnień, nieodzwierciedlających rzeczywistości gospodarczej, których głównym celem było uzyskanie zwolnienia z podatku. W ustawie znalazły się też przepisy wykonujące dyrektywę dotyczącą wymiany informacji o dochodach z oszczędności wypłacanych osobom fizycznym - w ustawie o PIT został dodany rozdział regulujący w sposób kompleksowy zasady pozyskiwania i przekazywania informacji o wypłatach odsetek. Do polskiego systemu prawnego zostały też wprowadzone standardy dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Ma to między innymi utrudnić wyprowadzanie ich zysków za granicę. Z obowiązków dokumentacyjnych będą zwolnione firmy o przychodach lub kosztach poniżej 2 mln euro. W przypadku pozostałych firm obowiązki będą proporcjonalne do ryzyka zaniżania dochodów podlegających opodatkowaniu. Następnie ustawa będzie przekazana prezydentowi do podpisu.
Spadkobiercy będą mieli łatwiejszy dostęp do środków na tzw. rachunkach uśpionych
Nowelizacja Prawa bankowego ułatwi spadkobiercom dostęp do środków na tzw. rachunkach uśpionych, czyli nieaktywnych. W obecnym stanie prawnym spadkobiercy często nie wiedzą, gdzie zmarły ulokował pieniądze. Celem ustawy jest, aby zgromadzone środki mogły łatwiej trafić do ich prawowitych właścicieli. Zgodnie z nowelizacją banki i SKOK-i będą musiały informować klienta przy zakładaniu rachunku o możliwości wskazania osób uprawnionych do wypłaty zgromadzonych środków na wypadek śmierci. W myśl ustawy banki i SKOK-i będą miały obowiązek ustalenia przyczyny braku aktywności na koncie. Po upływie 5 lat od ostatniej dyspozycji w sprawie rachunku będą musiały wystąpić do Ministra Spraw Wewnętrznych o sprawdzenie w rejestrze PESEL, czy posiadacz rachunku żyje. Nowelizacja przewiduje również utworzenie centralnej informacji o rachunkach. Prowadzenie takiej bazy będzie obowiązkiem banków. Banki mogą utworzyć w tym celu spółkę handlową. Centralną informację będzie mogła prowadzić Krajowa Izba Rozliczeniowa, powołana z inicjatywy Związku Banków Polskich, banków i Narodowego Banku Polskiego. Dzięki centralnemu rejestrowi będzie można uzyskać zbiorczą informację o wszystkich rachunkach zmarłego w dowolnym banku lub SKOK. Środki zgromadzone na rachunkach prowadzonych na podstawie umów, które wygasły, a należących do osób zmarłych, będą podlegały waloryzacji o prognozowaną inflację. Ponadto ustawa nakłada na banki obowiązek informowania gmin m.in. o datach uzyskania informacji o śmierci posiadacza rachunku, wydania ostatniej dyspozycji, wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach oraz o kwotach wypłat z rachunku. Jednocześnie ustawa nakłada na te instytucje finansowe obowiązek niezwłocznego powiadomienia osób wskazanych w dyspozycji o możliwości wypłaty określonej kwoty. Nowe przepisy mają wejść w życie 1 lipca 2016 r. Nowelizacją zajmie się teraz głowa państwa.
Nowelizacja Prawa bankowego ułatwi spadkobiercom dostęp do środków na tzw. rachunkach uśpionych, czyli nieaktywnych. W obecnym stanie prawnym spadkobiercy często nie wiedzą, gdzie zmarły ulokował pieniądze. Celem ustawy jest, aby zgromadzone środki mogły łatwiej trafić do ich prawowitych właścicieli. Zgodnie z nowelizacją banki i SKOK-i będą musiały informować klienta przy zakładaniu rachunku o możliwości wskazania osób uprawnionych do wypłaty zgromadzonych środków na wypadek śmierci. W myśl ustawy banki i SKOK-i będą miały obowiązek ustalenia przyczyny braku aktywności na koncie. Po upływie 5 lat od ostatniej dyspozycji w sprawie rachunku będą musiały wystąpić do Ministra Spraw Wewnętrznych o sprawdzenie w rejestrze PESEL, czy posiadacz rachunku żyje. Nowelizacja przewiduje również utworzenie centralnej informacji o rachunkach. Prowadzenie takiej bazy będzie obowiązkiem banków. Banki mogą utworzyć w tym celu spółkę handlową. Centralną informację będzie mogła prowadzić Krajowa Izba Rozliczeniowa, powołana z inicjatywy Związku Banków Polskich, banków i Narodowego Banku Polskiego. Dzięki centralnemu rejestrowi będzie można uzyskać zbiorczą informację o wszystkich rachunkach zmarłego w dowolnym banku lub SKOK. Środki zgromadzone na rachunkach prowadzonych na podstawie umów, które wygasły, a należących do osób zmarłych, będą podlegały waloryzacji o prognozowaną inflację. Ponadto ustawa nakłada na banki obowiązek informowania gmin m.in. o datach uzyskania informacji o śmierci posiadacza rachunku, wydania ostatniej dyspozycji, wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach oraz o kwotach wypłat z rachunku. Jednocześnie ustawa nakłada na te instytucje finansowe obowiązek niezwłocznego powiadomienia osób wskazanych w dyspozycji o możliwości wypłaty określonej kwoty. Nowe przepisy mają wejść w życie 1 lipca 2016 r. Nowelizacją zajmie się teraz głowa państwa.
Państwo wesprze posiadaczy kredytów mieszkaniowych w spłacie rat
To cel ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy. Ustawa obejmie osoby, które zaciągnęły kredyty m.in. na zakup mieszkania lub domu jednorodzinnego albo jego budowę. Pomoc ma przysługiwać niezależnie od waluty kredytu. Wniosek o wsparcie będzie można złożyć do 31 grudnia 2018 r. w banku, który udzielił kredytu. Bank będzie miał obowiązek przesłania wniosku po jego weryfikacji, w terminie 30 dni roboczych, do Banku Gospodarstwa Krajowego, wraz z dodatkowymi informacjami, w tym m.in. przewidywaną wysokością kolejnych 18 rat kredytu. Pomoc będzie polegała na przekazywaniu przez BGK przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy rat kredytu bezpośrednio na rachunek banku, który go udzielił. Wsparcie będzie przekazywane w ratach nie wyższych niż 1,5 tys. zł miesięcznie. Zgodnie z ustawą, po dwóch latach od przekazania ostatniej transzy wsparcia, kredytobiorca będzie zobowiązany oddać w 8 kolejnych latach otrzymaną pomoc w równych nieoprocentowanych ratach. Jeżeli kredytobiorca sprzeda mieszkanie, na które był zaciągnięty kredyt objęty wsparciem, udzieloną pomoc państwa będzie musiał zwrócić w ciągu 30 dni. Na wsparcie będą mogli liczyć kredytobiorcy, którzy spełnią jeden z trzech warunków: w dniu złożenia wniosku będą posiadać status bezrobotnego, rata kredytu przekroczy 60 proc. dochodów miesięcznych albo miesięczny dochód gospodarstwa domowego, pomniejszony o ratę kredytu, nie przekroczy progów uprawniających do korzystania ze świadczeń pomocy społecznej. Ustawa nie obejmie osób, które w dniu złożenia wniosku o wsparcie są właścicielami innego mieszkania lub domu, posiadają do niego prawo spółdzielcze własnościowe lub lokatorskie albo je wynajmują. Pomoc będzie finansowana z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, który zostanie utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego. Środki Funduszu na początku, do 600 mln zł, będą pochodzić z wpłat banków udzielających kredytów. Wpłaty będą proporcjonalne do wielkości posiadanych kredytów, których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 90 dni. W późniejszym okresie Fundusz zostanie także zasilony m.in. dochodami z tytułu inwestowania wolnych środków oraz zwracanym wsparciem. Pieniądze, które nie są wykorzystywane na udzielanie pomocy, będą mogły być inwestowane przez BGK, z zachowaniem najwyższej staranności, wyłącznie w: papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa, emitowane przez NBP lub przez rządy lub banki centralne państw należących do OECD oraz w lokaty bankowe. Ustawa trafi do podpisu prezydenta.
To cel ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy. Ustawa obejmie osoby, które zaciągnęły kredyty m.in. na zakup mieszkania lub domu jednorodzinnego albo jego budowę. Pomoc ma przysługiwać niezależnie od waluty kredytu. Wniosek o wsparcie będzie można złożyć do 31 grudnia 2018 r. w banku, który udzielił kredytu. Bank będzie miał obowiązek przesłania wniosku po jego weryfikacji, w terminie 30 dni roboczych, do Banku Gospodarstwa Krajowego, wraz z dodatkowymi informacjami, w tym m.in. przewidywaną wysokością kolejnych 18 rat kredytu. Pomoc będzie polegała na przekazywaniu przez BGK przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy rat kredytu bezpośrednio na rachunek banku, który go udzielił. Wsparcie będzie przekazywane w ratach nie wyższych niż 1,5 tys. zł miesięcznie. Zgodnie z ustawą, po dwóch latach od przekazania ostatniej transzy wsparcia, kredytobiorca będzie zobowiązany oddać w 8 kolejnych latach otrzymaną pomoc w równych nieoprocentowanych ratach. Jeżeli kredytobiorca sprzeda mieszkanie, na które był zaciągnięty kredyt objęty wsparciem, udzieloną pomoc państwa będzie musiał zwrócić w ciągu 30 dni. Na wsparcie będą mogli liczyć kredytobiorcy, którzy spełnią jeden z trzech warunków: w dniu złożenia wniosku będą posiadać status bezrobotnego, rata kredytu przekroczy 60 proc. dochodów miesięcznych albo miesięczny dochód gospodarstwa domowego, pomniejszony o ratę kredytu, nie przekroczy progów uprawniających do korzystania ze świadczeń pomocy społecznej. Ustawa nie obejmie osób, które w dniu złożenia wniosku o wsparcie są właścicielami innego mieszkania lub domu, posiadają do niego prawo spółdzielcze własnościowe lub lokatorskie albo je wynajmują. Pomoc będzie finansowana z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, który zostanie utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego. Środki Funduszu na początku, do 600 mln zł, będą pochodzić z wpłat banków udzielających kredytów. Wpłaty będą proporcjonalne do wielkości posiadanych kredytów, których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 90 dni. W późniejszym okresie Fundusz zostanie także zasilony m.in. dochodami z tytułu inwestowania wolnych środków oraz zwracanym wsparciem. Pieniądze, które nie są wykorzystywane na udzielanie pomocy, będą mogły być inwestowane przez BGK, z zachowaniem najwyższej staranności, wyłącznie w: papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa, emitowane przez NBP lub przez rządy lub banki centralne państw należących do OECD oraz w lokaty bankowe. Ustawa trafi do podpisu prezydenta.
Zasada wzajemności w przekazywaniu informacji o rachunkach i dochodach obywateli polskich i amerykańskich
Wynika ona z uchwalonej dziś w ostatecznym brzmieniu ustawy o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełnienia międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Ustawa tworzy podstawy prawne, które umożliwią realizację zapisów wynikających z międzynarodowej umowy w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Umowa weszła w życie 1 lipca 2015 r. W 2010 r. w USA została przyjęta ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych do celów podatkowych (FATCA). Jej celem jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA). Umowa w sprawie wykonywania FATCA zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane automatycznie również przez USA. Ustawa zawiera regulacje niezbędne do identyfikowania, zbierania, przetwarzania i przekazywania przez polskie instytucje finansowe informacji o rachunkach finansowych posiadanych przez obywateli i rezydentów Stanów Zjednoczonych do krajowej administracji podatkowej. Informacje będą przekazywane w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu. Do ich przekazania nie będzie potrzebny wniosek. Pozyskane dane będą podlegały automatycznej wymianie między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Teraz zostanie przesłana prezydentowi do podpisu.
Wynika ona z uchwalonej dziś w ostatecznym brzmieniu ustawy o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełnienia międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Ustawa tworzy podstawy prawne, które umożliwią realizację zapisów wynikających z międzynarodowej umowy w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Umowa weszła w życie 1 lipca 2015 r. W 2010 r. w USA została przyjęta ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych do celów podatkowych (FATCA). Jej celem jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA). Umowa w sprawie wykonywania FATCA zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane automatycznie również przez USA. Ustawa zawiera regulacje niezbędne do identyfikowania, zbierania, przetwarzania i przekazywania przez polskie instytucje finansowe informacji o rachunkach finansowych posiadanych przez obywateli i rezydentów Stanów Zjednoczonych do krajowej administracji podatkowej. Informacje będą przekazywane w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu. Do ich przekazania nie będzie potrzebny wniosek. Pozyskane dane będą podlegały automatycznej wymianie między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Teraz zostanie przesłana prezydentowi do podpisu.
Sejm za ujednoliceniem i uproszczeniem systemu naliczania odsetek w obrocie cywilnoprawnym
Izba uchwaliła w końcowym kształcie nowelizację ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Ma ona zapewnić pełną zgodność krajowych przepisów z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE dotyczącą zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych. Najważniejsze ze zmian w ustawie to m.in. wprowadzenie jednego mechanizmu naliczania odsetek, zarówno w transakcjach między przedsiębiorcami, jak również z udziałem konsumentów. W ustawie o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nowelizacja wprowadza wynikający wprost z dyrektywy mechanizm naliczania odsetek za opóźnienie według wzoru: stopa referencyjna NBP (minimalna cena, po jakiej bank centralny organizuje operacje otwartego rynku na rynku międzybankowym) plus 8 punktów procentowych. Mechanizm uwzględniający w określaniu wysokości odsetek wprost jedną ze stóp NBP zastosowano też w Kodeksie cywilnym. Tzw. odsetki kapitałowe (za korzystanie z cudzego kapitału) będą naliczane według wzoru: stopa referencyjna plus 3,5 punktu, natomiast odsetki za opóźnienie – stopa referencyjna plus 5,5 punktu. Nowelizacja wprowadza również zmiany w naliczaniu odsetek maksymalnych. Mechanizm ten oparty będzie także na stopie referencyjnej, zamiast – jak dotychczas – na stopie lombardowej NBP (maksymalny poziom oprocentowania kredytów udzielanych przez bank centralny bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych). Odsetki maksymalne będą stanowić dwukrotność odpowiednio – odsetek ustawowych kapitałowych lub odsetek ustawowych za opóźnienie. Nowe przepisy umożliwią większą ochronę wierzycieli. Ponadto mają przyczynić się do zmniejszenia zatorów płatniczych i zwiększenia dyscypliny płatniczej. Uporządkowanie odsetek w obrocie cywilnoprawnym pozytywnie wpłynie na relacje społeczno-gospodarcze. W razie wzrostu stóp procentowych ustalanych przez Radę Polityki Pieniężnej wzrost poziomu odsetek maksymalnych będzie zbliżony do wzrostu stóp rynkowych. Nowy mechanizm ograniczy zatem ryzyko spirali zadłużenia. W dalszej kolejności ustawa będzie przesłana do prezydenta.
Izba uchwaliła w końcowym kształcie nowelizację ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Ma ona zapewnić pełną zgodność krajowych przepisów z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE dotyczącą zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych. Najważniejsze ze zmian w ustawie to m.in. wprowadzenie jednego mechanizmu naliczania odsetek, zarówno w transakcjach między przedsiębiorcami, jak również z udziałem konsumentów. W ustawie o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nowelizacja wprowadza wynikający wprost z dyrektywy mechanizm naliczania odsetek za opóźnienie według wzoru: stopa referencyjna NBP (minimalna cena, po jakiej bank centralny organizuje operacje otwartego rynku na rynku międzybankowym) plus 8 punktów procentowych. Mechanizm uwzględniający w określaniu wysokości odsetek wprost jedną ze stóp NBP zastosowano też w Kodeksie cywilnym. Tzw. odsetki kapitałowe (za korzystanie z cudzego kapitału) będą naliczane według wzoru: stopa referencyjna plus 3,5 punktu, natomiast odsetki za opóźnienie – stopa referencyjna plus 5,5 punktu. Nowelizacja wprowadza również zmiany w naliczaniu odsetek maksymalnych. Mechanizm ten oparty będzie także na stopie referencyjnej, zamiast – jak dotychczas – na stopie lombardowej NBP (maksymalny poziom oprocentowania kredytów udzielanych przez bank centralny bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych). Odsetki maksymalne będą stanowić dwukrotność odpowiednio – odsetek ustawowych kapitałowych lub odsetek ustawowych za opóźnienie. Nowe przepisy umożliwią większą ochronę wierzycieli. Ponadto mają przyczynić się do zmniejszenia zatorów płatniczych i zwiększenia dyscypliny płatniczej. Uporządkowanie odsetek w obrocie cywilnoprawnym pozytywnie wpłynie na relacje społeczno-gospodarcze. W razie wzrostu stóp procentowych ustalanych przez Radę Polityki Pieniężnej wzrost poziomu odsetek maksymalnych będzie zbliżony do wzrostu stóp rynkowych. Nowy mechanizm ograniczy zatem ryzyko spirali zadłużenia. W dalszej kolejności ustawa będzie przesłana do prezydenta.
Posłowie poparli rozwiązania umożliwiające odnowę obszarów zdegradowanych społecznie oraz infrastrukturalnie
Są one zawarte w ustawie o rewitalizacji, która decyzją Sejmu trafi teraz do podpisu głowy państwa. Zgodnie z ustawą, istotą rewitalizacji będą zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki, podejmowane na konkretnym obszarze i prowadzone na podstawie gminnego programu rewitalizacji. Programy rewitalizacji będą przyjmować rady gmin w formie uchwał. Powinny one zawierać m.in. szczegółową diagnozę obszaru odnawianego, cele rewitalizacji, opis planowanych przedsięwzięć, koszty i źródła finansowania – publiczne i prywatne. Dla obszarów najbardziej zdegradowanych będą mogły być przyjęte miejscowe plany rewitalizacji (MPR) jako specjalna forma miejscowego planu zagospodarowania. Rewitalizacji będą mogły podlegać m.in. niezamieszkałe poprzemysłowe tereny, takie jak tereny powydobywcze, pokolejowe, powojskowe, na których jest np. mało firm, istniejące przedsiębiorstwa są w złej kondycji, przekroczone są standardy jakości środowiska, znajdują się odpady stanowiące zagrożenie dla ludzi lub środowiska. Obszar rewitalizacji w gminie nie może przekroczyć 20 proc. jej powierzchni, a działania rewitalizacyjne mogą objąć maksymalnie 30 proc. jej mieszkańców. Ograniczenia te mają zapewnić koncentrację działań i środków, a przez to efektywność i trwałość rewitalizacji. Na obszarach rewitalizowanych będzie można tworzyć specjalne strefy rewitalizacji (SSR), ustanawiane na maksymalnie 10 lat i ukierunkowane szczególnie na rozwój społecznego budownictwa czynszowego. Strefy będą mogły korzystać ze szczególnych udogodnień oraz instrumentów prawnych, takich jak np. ułatwienia administracyjne, dotacje remontowe oraz zwolnienia z obowiązku stosowania trybów przetargowych, o ile wartość zamówienia nie przekracza tzw. progów unijnych. Na terenie strefy gmina będzie miała pierwszeństwo w zakupie nieruchomości. W myśl nowych przepisów sprawy związane z rewitalizacją będą poddawane konsultacjom społecznym (m.in. w formie ankiet, wywiadów i debat) z udziałem mieszkańców i władz gminy, organizacji pozarządowych i przedsiębiorców. Wyniki konsultacji będą upubliczniane. Gminy, które zdecydują się na działania odnawiające, powołają komitety rewitalizacji. Będzie to forum dialogu między organami gminy i uczestnikami przedsięwzięć rewitalizacyjnych (np. mieszkańcami, przedsiębiorcami czy instytucjami). Komitety będą mieć kompetencje opiniodawcze i doradcze. Ustawa do katalogu celów publicznych zalicza też cele w obszarze kultury.
Są one zawarte w ustawie o rewitalizacji, która decyzją Sejmu trafi teraz do podpisu głowy państwa. Zgodnie z ustawą, istotą rewitalizacji będą zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki, podejmowane na konkretnym obszarze i prowadzone na podstawie gminnego programu rewitalizacji. Programy rewitalizacji będą przyjmować rady gmin w formie uchwał. Powinny one zawierać m.in. szczegółową diagnozę obszaru odnawianego, cele rewitalizacji, opis planowanych przedsięwzięć, koszty i źródła finansowania – publiczne i prywatne. Dla obszarów najbardziej zdegradowanych będą mogły być przyjęte miejscowe plany rewitalizacji (MPR) jako specjalna forma miejscowego planu zagospodarowania. Rewitalizacji będą mogły podlegać m.in. niezamieszkałe poprzemysłowe tereny, takie jak tereny powydobywcze, pokolejowe, powojskowe, na których jest np. mało firm, istniejące przedsiębiorstwa są w złej kondycji, przekroczone są standardy jakości środowiska, znajdują się odpady stanowiące zagrożenie dla ludzi lub środowiska. Obszar rewitalizacji w gminie nie może przekroczyć 20 proc. jej powierzchni, a działania rewitalizacyjne mogą objąć maksymalnie 30 proc. jej mieszkańców. Ograniczenia te mają zapewnić koncentrację działań i środków, a przez to efektywność i trwałość rewitalizacji. Na obszarach rewitalizowanych będzie można tworzyć specjalne strefy rewitalizacji (SSR), ustanawiane na maksymalnie 10 lat i ukierunkowane szczególnie na rozwój społecznego budownictwa czynszowego. Strefy będą mogły korzystać ze szczególnych udogodnień oraz instrumentów prawnych, takich jak np. ułatwienia administracyjne, dotacje remontowe oraz zwolnienia z obowiązku stosowania trybów przetargowych, o ile wartość zamówienia nie przekracza tzw. progów unijnych. Na terenie strefy gmina będzie miała pierwszeństwo w zakupie nieruchomości. W myśl nowych przepisów sprawy związane z rewitalizacją będą poddawane konsultacjom społecznym (m.in. w formie ankiet, wywiadów i debat) z udziałem mieszkańców i władz gminy, organizacji pozarządowych i przedsiębiorców. Wyniki konsultacji będą upubliczniane. Gminy, które zdecydują się na działania odnawiające, powołają komitety rewitalizacji. Będzie to forum dialogu między organami gminy i uczestnikami przedsięwzięć rewitalizacyjnych (np. mieszkańcami, przedsiębiorcami czy instytucjami). Komitety będą mieć kompetencje opiniodawcze i doradcze. Ustawa do katalogu celów publicznych zalicza też cele w obszarze kultury.
Związki metropolitalne nową formą współpracy gmin i powiatów
Ich powstanie przewiduje ustawa o związkach metropolitalnych. Ustawa stwarza podstawę prawną dla związków metropolitalnych – nowej formy współpracy gmin i powiatów. Określa m.in. zasady tworzenia związków, ich zakres działania i organy. Związki metropolitalne mają być zrzeszeniami jednostek samorządu terytorialnego, położonymi w danym obszarze metropolitalnym. W myśl ustawy, obszar metropolitalny to spójna pod względem przestrzennym strefa oddziaływania miasta będącego siedzibą wojewody lub sejmiku województwa, zamieszkała przez co najmniej 500 tys. mieszkańców. Związki metropolitalne będą mieć osobowość prawną. Będzie je tworzyć Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, ustalając jednocześnie ich nazwy. Także do kompetencji rządu będzie należało ustalenie granic obszarów metropolitalnych. Projekt rozporządzenia będzie obowiązkowo konsultowany z mieszkańcami, a także z radami gmin i powiatów, sejmikiem województwa i wojewodą. Rozporządzenia mają być wydawane nie później niż 30 kwietnia, a związki metropolitalne tworzone z 1 lipca. Utworzenie związku ma być możliwe, jeżeli w jego skład wejdzie więcej niż 5 sąsiadujących ze sobą terytorialnie miast na prawach powiatu z jednego województwa, w tym miasto będące siedzibą wojewody lub sejmiku województwa. Przy podejmowaniu decyzji o utworzeniu związku metropolitalnego rząd będzie brać pod uwagę m.in. koncepcję przestrzennego zagospodarowania kraju oraz plan zagospodarowania przestrzennego województwa, a także powiązania funkcjonalne oraz zaawansowanie procesów urbanizacyjnych. Uwzględnione mają zostać także więzi społeczne, gospodarcze i kulturowe. Do zadań związku metropolitalnego należeć ma wykonywanie zadań publicznych w zakresie m.in. kształtowania ładu przestrzennego, rozwoju obszaru związku, publicznego transportu zbiorowego, współdziałania w ustalaniu przebiegu dróg krajowych i wojewódzkich oraz sprawy promocji obszaru metropolitalnego. Nadzór nad związkami metropolitalnymi sprawuje premier oraz wojewoda, a w zakresie spraw finansowych regionalna izba obrachunkowa. Organami związku metropolitalnego ma być zgromadzenie oraz zarząd. Zgromadzenie ma być organem stanowiącym i kontrolnym z 4-letnią kadencją. Zarząd ma być organem wykonawczym związku. W jego skład ma wchodzić 3 członków, w tym przewodniczący. Zarząd i jego przewodniczący mają być wybierani przez zgromadzenie. Źródłami dochodu związku metropolitalnego ma być między innymi 5-proc. udział w PIT, składki gmin wchodzących w skład związku oraz dotacje z budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Ustawa zostanie przekazana do podpisu głowy państwa.
Ich powstanie przewiduje ustawa o związkach metropolitalnych. Ustawa stwarza podstawę prawną dla związków metropolitalnych – nowej formy współpracy gmin i powiatów. Określa m.in. zasady tworzenia związków, ich zakres działania i organy. Związki metropolitalne mają być zrzeszeniami jednostek samorządu terytorialnego, położonymi w danym obszarze metropolitalnym. W myśl ustawy, obszar metropolitalny to spójna pod względem przestrzennym strefa oddziaływania miasta będącego siedzibą wojewody lub sejmiku województwa, zamieszkała przez co najmniej 500 tys. mieszkańców. Związki metropolitalne będą mieć osobowość prawną. Będzie je tworzyć Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, ustalając jednocześnie ich nazwy. Także do kompetencji rządu będzie należało ustalenie granic obszarów metropolitalnych. Projekt rozporządzenia będzie obowiązkowo konsultowany z mieszkańcami, a także z radami gmin i powiatów, sejmikiem województwa i wojewodą. Rozporządzenia mają być wydawane nie później niż 30 kwietnia, a związki metropolitalne tworzone z 1 lipca. Utworzenie związku ma być możliwe, jeżeli w jego skład wejdzie więcej niż 5 sąsiadujących ze sobą terytorialnie miast na prawach powiatu z jednego województwa, w tym miasto będące siedzibą wojewody lub sejmiku województwa. Przy podejmowaniu decyzji o utworzeniu związku metropolitalnego rząd będzie brać pod uwagę m.in. koncepcję przestrzennego zagospodarowania kraju oraz plan zagospodarowania przestrzennego województwa, a także powiązania funkcjonalne oraz zaawansowanie procesów urbanizacyjnych. Uwzględnione mają zostać także więzi społeczne, gospodarcze i kulturowe. Do zadań związku metropolitalnego należeć ma wykonywanie zadań publicznych w zakresie m.in. kształtowania ładu przestrzennego, rozwoju obszaru związku, publicznego transportu zbiorowego, współdziałania w ustalaniu przebiegu dróg krajowych i wojewódzkich oraz sprawy promocji obszaru metropolitalnego. Nadzór nad związkami metropolitalnymi sprawuje premier oraz wojewoda, a w zakresie spraw finansowych regionalna izba obrachunkowa. Organami związku metropolitalnego ma być zgromadzenie oraz zarząd. Zgromadzenie ma być organem stanowiącym i kontrolnym z 4-letnią kadencją. Zarząd ma być organem wykonawczym związku. W jego skład ma wchodzić 3 członków, w tym przewodniczący. Zarząd i jego przewodniczący mają być wybierani przez zgromadzenie. Źródłami dochodu związku metropolitalnego ma być między innymi 5-proc. udział w PIT, składki gmin wchodzących w skład związku oraz dotacje z budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Ustawa zostanie przekazana do podpisu głowy państwa.
Sejm zdecydował: nowe regulacje dotyczące udostępniania i stosowania produktów biobójczych do podpisu prezydenta
Ustawa o produktach biobójczych to kolejny akt prawny, nad którym posłowie zakończyli dziś prace parlamentarne. Ma ona umożliwić stosowanie rozporządzenia unijnego nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych. Rozporządzenie poprawia swobodny przepływ produktów biobójczych na terenie UE, jednocześnie zapewniając wysoki poziom ochrony ludzi, zwierząt oraz środowiska. Ustawa wprowadza m.in. zasady zatwierdzania substancji czynnych oraz udostępniania produktów biobójczych i ich stosowania, w tym także zasady wzajemnego uznawania pozwoleń oraz handlu równoległego. M.in. możliwy będzie handel równoległy produktem biobójczym, na który udzielono pozwolenia w innym kraju UE. Ustawa wprowadza też pozwolenie wydawane w ramach procedury uproszczonej – dla produktów spełniających określone kryteria, np. brak w składzie substancji potencjalnie niebezpiecznej. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy oraz rozporządzenia, obok Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i organów celnych, Inspekcji Handlowej i Inspekcji Ochrony Środowiska, będzie sprawować Wojskowa Inspekcja Sanitarna. Większy będzie też zakres kontroli. Ustawa zaostrza kary za nieprzestrzeganie przepisów. Np. za wprowadzenie do obrotu produktów biobójczych bez pozwolenia grozić będzie grzywna, kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 2 lat. Obecnie jest to grzywna, areszt lub obie te kary łącznie. W ustawie doprecyzowano działania związane z kontrolą zatruć produktami biobójczymi. M.in. lekarz, ratownik medyczny i pielęgniarka będą mieli obowiązek zgłaszania każdego przypadku zatrucia takimi produktami. Zatrucie produktem biobójczym będzie musiał też zgłaszać podmiot odpowiedzialny za jego wprowadzanie do obrotu. Główny Inspektor Sanitarny, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będą musieli co pięć lat przedkładać Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych sprawozdanie dotyczące dostępnych na rynku produktów biobójczych.
Ustawa o produktach biobójczych to kolejny akt prawny, nad którym posłowie zakończyli dziś prace parlamentarne. Ma ona umożliwić stosowanie rozporządzenia unijnego nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych. Rozporządzenie poprawia swobodny przepływ produktów biobójczych na terenie UE, jednocześnie zapewniając wysoki poziom ochrony ludzi, zwierząt oraz środowiska. Ustawa wprowadza m.in. zasady zatwierdzania substancji czynnych oraz udostępniania produktów biobójczych i ich stosowania, w tym także zasady wzajemnego uznawania pozwoleń oraz handlu równoległego. M.in. możliwy będzie handel równoległy produktem biobójczym, na który udzielono pozwolenia w innym kraju UE. Ustawa wprowadza też pozwolenie wydawane w ramach procedury uproszczonej – dla produktów spełniających określone kryteria, np. brak w składzie substancji potencjalnie niebezpiecznej. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy oraz rozporządzenia, obok Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i organów celnych, Inspekcji Handlowej i Inspekcji Ochrony Środowiska, będzie sprawować Wojskowa Inspekcja Sanitarna. Większy będzie też zakres kontroli. Ustawa zaostrza kary za nieprzestrzeganie przepisów. Np. za wprowadzenie do obrotu produktów biobójczych bez pozwolenia grozić będzie grzywna, kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 2 lat. Obecnie jest to grzywna, areszt lub obie te kary łącznie. W ustawie doprecyzowano działania związane z kontrolą zatruć produktami biobójczymi. M.in. lekarz, ratownik medyczny i pielęgniarka będą mieli obowiązek zgłaszania każdego przypadku zatrucia takimi produktami. Zatrucie produktem biobójczym będzie musiał też zgłaszać podmiot odpowiedzialny za jego wprowadzanie do obrotu. Główny Inspektor Sanitarny, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będą musieli co pięć lat przedkładać Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych sprawozdanie dotyczące dostępnych na rynku produktów biobójczych.
Większy wpływ ministra sprawiedliwości na wykonanie budżetu w części, za którą odpowiada
Izba nie poparła decyzji Senatu o odrzuceniu nowelizacji Prawa o ustroju sądów powszechnych, a tym samym przesądziła, że teraz ustawa trafi do podpisu głowy państwa. Zgodnie z nowymi przepisami, w sprawach o roszczenia majątkowe ze stosunku służbowego lub stosunku pracy, wszczętych z powództwa sędziego, referendarza sądowego, asystenta sędziego lub dyrektora sądu do strony pozwanej będzie mógł przystąpić Minister Sprawiedliwości. Szef resortu sprawiedliwości będzie mógł zostać tzw. interwenientem ubocznym, czyli takim uczestnikiem procesu cywilnego, który nie jest stroną, ale ma interes prawny w rozstrzygnięciu sprawy na korzyść jednej ze stron. Przystąpienie do postępowania ma być możliwe do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji. Minister sprawiedliwości jest dysponentem części budżetowej, z której finansowane są między innymi sądy powszechne, ale nie ma obecnie możliwości wzięcia udziału w procesach, które mają bezpośredni wpływ na wykonanie budżetu w tej części. Obecnie stronę pozwaną, czyli pracodawcę, reprezentują prezesi sądów, którzy nie odpowiadają majątkowo za rezultaty zapadających rozstrzygnięć.
Izba nie poparła decyzji Senatu o odrzuceniu nowelizacji Prawa o ustroju sądów powszechnych, a tym samym przesądziła, że teraz ustawa trafi do podpisu głowy państwa. Zgodnie z nowymi przepisami, w sprawach o roszczenia majątkowe ze stosunku służbowego lub stosunku pracy, wszczętych z powództwa sędziego, referendarza sądowego, asystenta sędziego lub dyrektora sądu do strony pozwanej będzie mógł przystąpić Minister Sprawiedliwości. Szef resortu sprawiedliwości będzie mógł zostać tzw. interwenientem ubocznym, czyli takim uczestnikiem procesu cywilnego, który nie jest stroną, ale ma interes prawny w rozstrzygnięciu sprawy na korzyść jednej ze stron. Przystąpienie do postępowania ma być możliwe do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji. Minister sprawiedliwości jest dysponentem części budżetowej, z której finansowane są między innymi sądy powszechne, ale nie ma obecnie możliwości wzięcia udziału w procesach, które mają bezpośredni wpływ na wykonanie budżetu w tej części. Obecnie stronę pozwaną, czyli pracodawcę, reprezentują prezesi sądów, którzy nie odpowiadają majątkowo za rezultaty zapadających rozstrzygnięć.
Wzmocnienie przepisów karnych dotyczących finansowania terroryzmu
To cel przyjętej dziś w ostatecznym brzmieniu nowelizacji Kodeksu karnego oraz niektórych innych ustaw. Ustawa wzmacnia przepisy karne dotyczące walki z finansowaniem terroryzmu. Nowelizacja dostosowuje polskie prawo do niektórych zaleceń komitetu MONEYVAL i dyrektyw UE dotyczących walki z finansowaniem terroryzmu i praniem brudnych pieniędzy, a także ich fałszowaniem. MONEYVAL jest komitetem ekspertów działającym przy Radzie Europy. Jego zadaniem jest ocena przepisów i środków podejmowanych przez państwa członkowskie Rady, by przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Zalecenia dla Polski w tym zakresie wydano po misji ekspertów w 2012 r. Obecnie za finansowanie działań terrorystycznych grozi od 2 do 12 lat więzienia. Nowelizacja Kodeksu karnego przewiduje takie kary również za przekazywanie środków finansowych organizacjom terrorystycznym i ich członkom niezależnie od celu, na jaki mają być wydane. Jeśli chodzi o pranie brudnych pieniędzy, nowelizacja dodaje karę do 3 lat więzienia już za przygotowania do popełnienia tego przestępstwa. Obecnie, za proceder wprowadzania do obiegu pieniędzy pochodzących z nielegalnych źródeł, grozi kara od 6 miesięcy do 8 lat. Realizując dyrektywy UE dotyczące walki z podrabianiem euro i innych walut, nowelizacja przewiduje, że kara od 5 lat więzienia lub 25 lat pozbawienia wolności będzie grozić również za podrabianie pieniędzy, które dopiero mają wejść do obiegu. Obecnie kary te grożą za fałszowanie już wyemitowanych monet i banknotów. Nowelizacja obejmuje także rozwiązania wzmacniające ochronę i wsparcie dla ofiar przestępstw. M.in. wprowadza możliwość wydania - na wniosek pokrzywdzonego - potwierdzenia złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Ma to znaczenie w przypadku ubiegania się o ubezpieczenie w związku z np. kradzieżą wypożyczonego samochodu lub powierzonego przez pracodawcę telefonu czy laptopa. Jest to szczególnie istotne w przypadku cudzoziemców, którzy padli ofiarą kradzieży i w swoim kraju będą się ubiegać o wypłatę ubezpieczenia. Teraz nowelizacja trafi do podpisu prezydenta.
To cel przyjętej dziś w ostatecznym brzmieniu nowelizacji Kodeksu karnego oraz niektórych innych ustaw. Ustawa wzmacnia przepisy karne dotyczące walki z finansowaniem terroryzmu. Nowelizacja dostosowuje polskie prawo do niektórych zaleceń komitetu MONEYVAL i dyrektyw UE dotyczących walki z finansowaniem terroryzmu i praniem brudnych pieniędzy, a także ich fałszowaniem. MONEYVAL jest komitetem ekspertów działającym przy Radzie Europy. Jego zadaniem jest ocena przepisów i środków podejmowanych przez państwa członkowskie Rady, by przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Zalecenia dla Polski w tym zakresie wydano po misji ekspertów w 2012 r. Obecnie za finansowanie działań terrorystycznych grozi od 2 do 12 lat więzienia. Nowelizacja Kodeksu karnego przewiduje takie kary również za przekazywanie środków finansowych organizacjom terrorystycznym i ich członkom niezależnie od celu, na jaki mają być wydane. Jeśli chodzi o pranie brudnych pieniędzy, nowelizacja dodaje karę do 3 lat więzienia już za przygotowania do popełnienia tego przestępstwa. Obecnie, za proceder wprowadzania do obiegu pieniędzy pochodzących z nielegalnych źródeł, grozi kara od 6 miesięcy do 8 lat. Realizując dyrektywy UE dotyczące walki z podrabianiem euro i innych walut, nowelizacja przewiduje, że kara od 5 lat więzienia lub 25 lat pozbawienia wolności będzie grozić również za podrabianie pieniędzy, które dopiero mają wejść do obiegu. Obecnie kary te grożą za fałszowanie już wyemitowanych monet i banknotów. Nowelizacja obejmuje także rozwiązania wzmacniające ochronę i wsparcie dla ofiar przestępstw. M.in. wprowadza możliwość wydania - na wniosek pokrzywdzonego - potwierdzenia złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Ma to znaczenie w przypadku ubiegania się o ubezpieczenie w związku z np. kradzieżą wypożyczonego samochodu lub powierzonego przez pracodawcę telefonu czy laptopa. Jest to szczególnie istotne w przypadku cudzoziemców, którzy padli ofiarą kradzieży i w swoim kraju będą się ubiegać o wypłatę ubezpieczenia. Teraz nowelizacja trafi do podpisu prezydenta.
Ograniczenia w sprzedaży lasów należących do Skarbu Państwa
Zgodnie z nowelizacją, lasy stanowiące własność Skarbu Państwa będą objęte szczególną ochroną i nie będą podlegać przekształceniom własnościowym. Ich sprzedaż ma być możliwa wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie i tylko w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub realizacji celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Celem publicznym jest np. konieczność wybudowania drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska lub obiektu niezbędnego dla obronności państwa. Ustawą zajmie się teraz głowa państwa.
Zgodnie z nowelizacją, lasy stanowiące własność Skarbu Państwa będą objęte szczególną ochroną i nie będą podlegać przekształceniom własnościowym. Ich sprzedaż ma być możliwa wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie i tylko w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub realizacji celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Celem publicznym jest np. konieczność wybudowania drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska lub obiektu niezbędnego dla obronności państwa. Ustawą zajmie się teraz głowa państwa.
Sejm skierował do prezydenta zmiany dotyczące wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach inwestycji
W końcowym kształcie Izba przyjęła dziś nowelizację ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw. Ustawa dostosowuje polskie prawo do regulacji unijnych m.in. w zakresie oceny skutków wywieranych na środowisko przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne. W celu uniknięcia konfliktu interesów nowelizacja zawiera przepisy mające zapewnić bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. W takiej sytuacji decyzję będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Żeby poprawić jakość dokumentacji przygotowywanej w celu wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, raporty o oddziaływaniu na środowisko będą musiały być opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem. Chodzi m.in. o absolwentów kierunków technicznych z dyscyplin: biotechnologia, górnictwo i geologia inżynierska oraz m.in. o osoby posiadające co najmniej 5-letnie doświadczenie w pracy w zespołach przygotowujących takie raporty. Nowelizacja wydłuża z 4 do 6 lat termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. W przypadku inwestycji realizowanych etapowo termin został wydłużony z 6 do 10 lat. Uzyskanie decyzji nie będzie konieczne w szczególnych przypadkach ustawowych, w tym np. dla projektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa lub bezpieczeństwem cywilnym, tj. przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności. Nowelizacja rozszerza też katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, w tym m.in. o Sejm, Senat, sądy i trybunały. Tryb udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie w odniesieniu do Sejmu i Senatu określać będą ich regulaminy.
W końcowym kształcie Izba przyjęła dziś nowelizację ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw. Ustawa dostosowuje polskie prawo do regulacji unijnych m.in. w zakresie oceny skutków wywieranych na środowisko przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne. W celu uniknięcia konfliktu interesów nowelizacja zawiera przepisy mające zapewnić bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. W takiej sytuacji decyzję będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Żeby poprawić jakość dokumentacji przygotowywanej w celu wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, raporty o oddziaływaniu na środowisko będą musiały być opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem. Chodzi m.in. o absolwentów kierunków technicznych z dyscyplin: biotechnologia, górnictwo i geologia inżynierska oraz m.in. o osoby posiadające co najmniej 5-letnie doświadczenie w pracy w zespołach przygotowujących takie raporty. Nowelizacja wydłuża z 4 do 6 lat termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. W przypadku inwestycji realizowanych etapowo termin został wydłużony z 6 do 10 lat. Uzyskanie decyzji nie będzie konieczne w szczególnych przypadkach ustawowych, w tym np. dla projektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa lub bezpieczeństwem cywilnym, tj. przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności. Nowelizacja rozszerza też katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, w tym m.in. o Sejm, Senat, sądy i trybunały. Tryb udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie w odniesieniu do Sejmu i Senatu określać będą ich regulaminy.
Posłowie za przepisami wprowadzającymi kompleksową informatyzację opieki zdrowotnej, m.in. platformę e-zdrowie
Sejm ustalił ostateczne brzmienie nowelizacji ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw. Wprowadza ona podstawy prawne niezbędne do wdrożenia ogólnokrajowego systemu teleinformatycznego w ochronie zdrowia, tj. Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o zdarzeniach medycznych (tzw. Platforma P1 lub „e-zdrowie”). Nowelizacja przewiduje uruchomienie m.in. Internetowego Konta Pacjenta (IKP). IKP będzie bezpłatną aplikacją internetową, dzięki której każdy pacjent otrzyma dostęp do swojej historii leczenia, elektronicznej dokumentacji medycznej oraz informacji o zrealizowanych usługach medycznych. Dostęp do wyników badań i innych dokumentów będzie miał też lekarz. Przy czym to pacjent zdecyduje, które z nich i jakiemu lekarzowi udostępni. Nowelizacja wprowadza też powszechne stosowanie e-recepty. Recepty papierowe będzie można wystawiać wyłącznie w określonych sytuacjach, np. braku dostępu do Platformy P1 i recept weterynaryjnych oraz dla osoby o nieustalonej tożsamości. Do realizacji recepty w postaci elektronicznej wystarczy podanie w aptece kodu dostępu (zostanie przekazany SMS-em lub na e-mail) oraz numeru PESEL (lub numeru innego dokumentu potwierdzającego tożsamość). Nowelizacja wprowadza również e-zlecenia na wyroby medyczne (np. pieluchy dla osoby dorosłej) bez konieczności wizyty pacjenta w oddziale NFZ w celu potwierdzenia uprawnień. Z kolei e-skierowanie powinno zmniejszyć kolejki do specjalistów, ponieważ uniemożliwi zapisywanie się do danego specjalisty w kilku różnych poradniach. Pacjent nie będzie musiał już też dostarczać do przychodni oryginału papierowego skierowania. Na wizytę będzie mógł się umówić telefonicznie przez podanie kodu dostępu oraz numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość. Nowelizacja wprowadza też elektroniczny obieg informacji i dokumentacji na każdym etapie kształcenia medycznego. Następnie ustawa zostanie przekazana prezydentowi do podpisu.
Sejm ustalił ostateczne brzmienie nowelizacji ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw. Wprowadza ona podstawy prawne niezbędne do wdrożenia ogólnokrajowego systemu teleinformatycznego w ochronie zdrowia, tj. Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o zdarzeniach medycznych (tzw. Platforma P1 lub „e-zdrowie”). Nowelizacja przewiduje uruchomienie m.in. Internetowego Konta Pacjenta (IKP). IKP będzie bezpłatną aplikacją internetową, dzięki której każdy pacjent otrzyma dostęp do swojej historii leczenia, elektronicznej dokumentacji medycznej oraz informacji o zrealizowanych usługach medycznych. Dostęp do wyników badań i innych dokumentów będzie miał też lekarz. Przy czym to pacjent zdecyduje, które z nich i jakiemu lekarzowi udostępni. Nowelizacja wprowadza też powszechne stosowanie e-recepty. Recepty papierowe będzie można wystawiać wyłącznie w określonych sytuacjach, np. braku dostępu do Platformy P1 i recept weterynaryjnych oraz dla osoby o nieustalonej tożsamości. Do realizacji recepty w postaci elektronicznej wystarczy podanie w aptece kodu dostępu (zostanie przekazany SMS-em lub na e-mail) oraz numeru PESEL (lub numeru innego dokumentu potwierdzającego tożsamość). Nowelizacja wprowadza również e-zlecenia na wyroby medyczne (np. pieluchy dla osoby dorosłej) bez konieczności wizyty pacjenta w oddziale NFZ w celu potwierdzenia uprawnień. Z kolei e-skierowanie powinno zmniejszyć kolejki do specjalistów, ponieważ uniemożliwi zapisywanie się do danego specjalisty w kilku różnych poradniach. Pacjent nie będzie musiał już też dostarczać do przychodni oryginału papierowego skierowania. Na wizytę będzie mógł się umówić telefonicznie przez podanie kodu dostępu oraz numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość. Nowelizacja wprowadza też elektroniczny obieg informacji i dokumentacji na każdym etapie kształcenia medycznego. Następnie ustawa zostanie przekazana prezydentowi do podpisu.
Izba podtrzymała decyzję Senatu o odrzuceniu nowelizacji ustawy - Prawo o ruchu drogowym, przyznającej pierwszeństwo pieszym przed przejściem bez sygnalizacji świetlnej. Oznacza to, że nie wejdzie ona w życie.
Sejm przyjął również do wiadomości sprawozdanie ministra zdrowia z realizacji Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych w 2014 r. oraz rządową Informację o działaniach na rzecz realizacji Karty Praw Osób Niepełnosprawnych w zeszłym roku. W głosowaniach przyjęta została również Informacja ministra środowiska o realizacji „Programu budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba w latach 2006-2015” w 2014 r., a także rządowy dokument dotyczący stanu bezpieczeństwa w ruchu drogowym i działań realizowanych w tym zakresie w ubiegłym roku.
Źródło: sejm.gov.pl
Fot. K.Białoskórski