:: 101. posiedzenie Sejmu
23.09.2015
Pomoc dla będących w trudnej sytuacji materialnej osób, które zaciągnęły kredyt na zakup mieszkania lub domu oraz wsparcie finansowe dla pracodawców, którzy zatrudnią na etat młodych ludzi bez pracy. Sejm rozpatrzy również propozycję wprowadzenia ograniczeń w sprzedaży lasów należących do Skarbu Państwa. Zajmie się także projektem zwiększającym bezpieczeństwo pieszych w ruchu drogowym oraz propozycją utworzenia przyszpitalnych centrów urazowych dla dzieci.
Obrady rozpoczną się od ślubowania poselskiego Andrzeja Dołeckiego, który obejmie mandat po pośle Januszu Palikocie. Następnie Sejm zagłosuje nad wnioskiem o uzupełnienie porządku dziennego o pierwsze czytanie poselskiego projektu nowelizacji ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin.
Zmiana właściwości miejscowej sądów przy wytaczaniu powództwa o odszkodowanie z komunikacyjnego OC
Zakłada to poselska propozycja zmian do ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, której drugie czytanie odbędzie się na bieżącym posiedzeniu Sejmu. Zgodnie z projektem powództwo o odszkodowanie z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych będzie można wytoczyć wyłącznie przed sądem miejsca zamieszkania albo siedziby poszkodowanego lub przed sądem miejsca zdarzenia gdzie doszło do kolizji. Projekt ma na celu odciążenie sądów (głównie warszawskich), do których trafiają sprawy o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego. Wnioskodawcy podkreślają, że obecnie zasady i stawki za wynajem pojazdu zastępczego nie są ściśle uregulowane, dlatego są przyczyną wielu sporów. Ponieważ większość pozywanych towarzystw ubezpieczeniowych ma siedziby w Warszawie, jak podano w uzasadnieniu, w wydziałach gospodarczych Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w latach 2012-2014 sprawy te stanowiły około 34 proc. wszystkich spraw. Projektodawcy określili też zasady ustalania odszkodowania za szkodę polegającą na poniesieniu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Projekt wpłynął do Sejmu 21 kwietnia 2015 r. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PSL. 14 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych. 23 lipca 2015 r. odbyło się pierwsze czytanie projektu. 8 września 2015 r. komisja przyjęła projekt z poprawkami. Zaproponowano usunięcie zapisów dotyczących zasad ustalania odszkodowania za poniesienie kosztów najmu pojazdu zastępczego. Komisja wprowadziła też poprawki o charakterze doprecyzowującym, dotyczące sposobu ustalenia właściwości miejscowej sądu. Sprawozdanie z prac komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Bożena Szydłowska.
Zakłada to poselska propozycja zmian do ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, której drugie czytanie odbędzie się na bieżącym posiedzeniu Sejmu. Zgodnie z projektem powództwo o odszkodowanie z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych będzie można wytoczyć wyłącznie przed sądem miejsca zamieszkania albo siedziby poszkodowanego lub przed sądem miejsca zdarzenia gdzie doszło do kolizji. Projekt ma na celu odciążenie sądów (głównie warszawskich), do których trafiają sprawy o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego. Wnioskodawcy podkreślają, że obecnie zasady i stawki za wynajem pojazdu zastępczego nie są ściśle uregulowane, dlatego są przyczyną wielu sporów. Ponieważ większość pozywanych towarzystw ubezpieczeniowych ma siedziby w Warszawie, jak podano w uzasadnieniu, w wydziałach gospodarczych Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w latach 2012-2014 sprawy te stanowiły około 34 proc. wszystkich spraw. Projektodawcy określili też zasady ustalania odszkodowania za szkodę polegającą na poniesieniu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Projekt wpłynął do Sejmu 21 kwietnia 2015 r. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PSL. 14 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych. 23 lipca 2015 r. odbyło się pierwsze czytanie projektu. 8 września 2015 r. komisja przyjęła projekt z poprawkami. Zaproponowano usunięcie zapisów dotyczących zasad ustalania odszkodowania za poniesienie kosztów najmu pojazdu zastępczego. Komisja wprowadziła też poprawki o charakterze doprecyzowującym, dotyczące sposobu ustalenia właściwości miejscowej sądu. Sprawozdanie z prac komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Bożena Szydłowska.
Niszowi uczestnicy rynku płatności kartą będą przejściowo zwolnieni z unijnych przepisów dotyczących wysokości pobieranej prowizji
To istota poselskiego projektu nowelizacji ustawy o usługach płatniczych, którym w drugim czytaniu zajmą się posłowie podczas bieżącego posiedzenia Izby. Nowelizacja ma zapewnić odpowiedni poziom konkurencyjności pomiędzy systemami kart płatniczych, które działają w Polsce. Projekt umożliwia czasowe, do 9 grudnia 2018 r., zwolnienie trójstronnych systemów kart płatniczych z obowiązku stosowania unijnych przepisów dotyczących tzw. opłat interchange, czyli opłat pobieranych przy każdej transakcji kartą. Uczestnikami systemu trójstronnego są konsumenci (posiadacze kart), akceptanci (sklepy) oraz instytucje centralne (banki lub organizacje płatnicze), pełniące jednocześnie dwie funkcje: wydawcy i agenta rozliczeniowego. Zwolnienie obejmie systemy licencjonujące świadczenie usługi acquiringu lub wydających instrumenty płatnicze oparte na karcie wraz z partnerem w ramach co-brandingu albo za pośrednictwem agenta. Możliwość taka wynika z rozporządzenia PE i Rady 2015/751 z 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę, które weszło w życie 8 czerwca 2015 r. Rozporządzenie przewiduje, że docelowo takie systemy mają zostać uznane za czterostronne (czyli takie, w których funkcja wydawcy i rozliczeniowa mogą być wykonywane przez niezależne od siebie podmioty). W konsekwencji po upływie okresu przejściowego zostaną one objęte maksymalnymi stawkami opłaty interchange przewidzianymi w przepisach unijnych. Zgodnie z projektem zwolnienie będzie miało zastosowanie, jeżeli transakcje dokonywane takimi kartami nie przekroczą 3 proc. udziału w rynku. Zgodnie z podanymi w uzasadnieniu danymi, obecnie w Polsce dominują już systemy czterostronne, do których należy ok. 98,8 proc. rynku. Nowelizacja ma objąć mniejsze podmioty na nim działające. Projekt wpłynął do Sejmu 23 czerwca 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 lipca br. wnioskodawcy wnieśli autopoprawkę do projektu. 31 sierpnia br. dokument został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych. Pierwsze czytanie miało miejsce 9 września br. Tego dnia zostało też przyjęte sprawozdanie, w którym Komisja wnosi o uchwalenie projektu z poprawkami o charakterze redakcyjno – porządkującym. Sprawozdawcą Komisji jest posłanka Krystyna Skowrońska.
To istota poselskiego projektu nowelizacji ustawy o usługach płatniczych, którym w drugim czytaniu zajmą się posłowie podczas bieżącego posiedzenia Izby. Nowelizacja ma zapewnić odpowiedni poziom konkurencyjności pomiędzy systemami kart płatniczych, które działają w Polsce. Projekt umożliwia czasowe, do 9 grudnia 2018 r., zwolnienie trójstronnych systemów kart płatniczych z obowiązku stosowania unijnych przepisów dotyczących tzw. opłat interchange, czyli opłat pobieranych przy każdej transakcji kartą. Uczestnikami systemu trójstronnego są konsumenci (posiadacze kart), akceptanci (sklepy) oraz instytucje centralne (banki lub organizacje płatnicze), pełniące jednocześnie dwie funkcje: wydawcy i agenta rozliczeniowego. Zwolnienie obejmie systemy licencjonujące świadczenie usługi acquiringu lub wydających instrumenty płatnicze oparte na karcie wraz z partnerem w ramach co-brandingu albo za pośrednictwem agenta. Możliwość taka wynika z rozporządzenia PE i Rady 2015/751 z 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę, które weszło w życie 8 czerwca 2015 r. Rozporządzenie przewiduje, że docelowo takie systemy mają zostać uznane za czterostronne (czyli takie, w których funkcja wydawcy i rozliczeniowa mogą być wykonywane przez niezależne od siebie podmioty). W konsekwencji po upływie okresu przejściowego zostaną one objęte maksymalnymi stawkami opłaty interchange przewidzianymi w przepisach unijnych. Zgodnie z projektem zwolnienie będzie miało zastosowanie, jeżeli transakcje dokonywane takimi kartami nie przekroczą 3 proc. udziału w rynku. Zgodnie z podanymi w uzasadnieniu danymi, obecnie w Polsce dominują już systemy czterostronne, do których należy ok. 98,8 proc. rynku. Nowelizacja ma objąć mniejsze podmioty na nim działające. Projekt wpłynął do Sejmu 23 czerwca 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 lipca br. wnioskodawcy wnieśli autopoprawkę do projektu. 31 sierpnia br. dokument został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych. Pierwsze czytanie miało miejsce 9 września br. Tego dnia zostało też przyjęte sprawozdanie, w którym Komisja wnosi o uchwalenie projektu z poprawkami o charakterze redakcyjno – porządkującym. Sprawozdawcą Komisji jest posłanka Krystyna Skowrońska.
Ryczałtowe przekazywanie dotacji z budżetu państwa do NFZ na finansowanie świadczeń dla osób nieubezpieczonych
Zmiany w sposobie przekazywania dotacji z budżetu do Narodowego Funduszu Zdrowia zakłada rządowy projekt ustawy o finansowaniu niektórych świadczeń zdrowotnych w latach 2015-2018. Sejm rozpatrzy go w drugim czytaniu. Chodzi tu o świadczenia dla dzieci do 18. roku życia oraz członków rodzin osób ubezpieczonych. Obecnie nie ma możliwości weryfikacji uprawnień tej grupy do takich świadczeń, więc nie jest też możliwe ustalenie ich kosztów oraz przekazanie dotacji z budżetu państwa do NFZ. Zmiana będzie polegała na przejściu na system ryczałtowy, z określoną ustawowo kwotą dotacji – 320 232 tys. zł rocznie, przy czym przekazywanie miałoby następować co miesiąc w wysokości 1/12 tej kwoty. Zaproponowany w projekcie ryczałtowy sposób finansowania świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych osobom nieubezpieczonym będzie obowiązywać do końca 2018 r. – termin wynika z ustaleń podjętych przez Zespół ds. Programowania Prac Rządu 11 marca 2015 r. Ponadto, zgodne z projektem, prezes NFZ do 31 stycznia 2018 r., przedstawi ministrowi zdrowia informację dotyczącą możliwości poprawnej weryfikacji uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej członków rodzin osób ubezpieczonych oraz możliwości rozliczania dotacji. Na podstawie tej informacji zostanie opracowany alternatywny, pozalegislacyjny, stały sposób finansowania osobom nieubezpieczonym świadczeń opieki zdrowotnej, który będzie stosowany po zakończeniu obwiązywania rozwiązań zawartych w projekcie. Przygotowanie go zalecił Zespół ds. Programowania Prac Rządu w ustaleniach z 11 marca 2015 r. Rząd przyjął projekt 28 lipca 2015 r. 13 sierpnia 2015 r. projekt wpłynął do Sejmu. 27 sierpnia 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie 9 września 2015 r. i przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami redakcyjnymi. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Krystyna Skowrońska.
Powstaną centra urazowe dla dzieci
To główne założenie poselskiego projektu nowelizacji ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawy o działalności leczniczej oraz ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw. Sejm przeprowadzi jego drugie czytanie. Projekt tworzy przyszpitalne centra urazowe dla dzieci. Będą one częścią Systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. System ten zapewnia pomoc każdej osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Projekt zakłada, że w centrach urazowych dla dzieci będą pracować zespoły urazowe składające się ze specjalistów dziecięcych, m.in. pediatrów, chirurgów i anestezjologów. Szczegółowe warunki dotyczące personelu medycznego oraz wyposażenia centrów urazowych dla dzieci określone zostaną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Zgodnie z projektem, centra urazowe dla dzieci będą obsługiwać tereny, z ponad 1 mln mieszkańców. Jednocześnie maksymalny czas dotarcia do centrum urazowego nie będzie mógł przekroczyć 1,5 godziny. W myśl projektu centra będą miały dostęp m.in. do specjalistycznych oddziałów: zabiegowych, anestezjologii, intensywnej terapii i bloku operacyjnego. Projekt zakłada też, że do 2021 r. wszystkie centra urazowe dla dzieci będą dysponowały lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ratunkowego. Zmiana ustawy zakłada też wydłużenie o rok (do 31 grudnia 2017 r.) terminu, w jakim podmioty wykonujące działalność leczniczą mają dostosować pomieszczenia i urządzenia do wymagań odpowiednich do rodzaju wykonywanej działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych. Ponadto projekt przewiduje wydłużenie o 2 lata okresu, w którym podmiot leczniczy prowadzący szpital nie ma obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych. Zawarcie umowy będzie obligatoryjne od 1 stycznia 2018 r. Obecnie jest ono zawierane dobrowolnie. Projekt wpłynął do Sejmu 7 sierpnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 27 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 9 września br. Komisja przyjęła projekt z poprawkami o charakterze redakcyjno-legislacyjnym. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Grzegorz Sztolcman.
Zmiany w sposobie przekazywania dotacji z budżetu do Narodowego Funduszu Zdrowia zakłada rządowy projekt ustawy o finansowaniu niektórych świadczeń zdrowotnych w latach 2015-2018. Sejm rozpatrzy go w drugim czytaniu. Chodzi tu o świadczenia dla dzieci do 18. roku życia oraz członków rodzin osób ubezpieczonych. Obecnie nie ma możliwości weryfikacji uprawnień tej grupy do takich świadczeń, więc nie jest też możliwe ustalenie ich kosztów oraz przekazanie dotacji z budżetu państwa do NFZ. Zmiana będzie polegała na przejściu na system ryczałtowy, z określoną ustawowo kwotą dotacji – 320 232 tys. zł rocznie, przy czym przekazywanie miałoby następować co miesiąc w wysokości 1/12 tej kwoty. Zaproponowany w projekcie ryczałtowy sposób finansowania świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych osobom nieubezpieczonym będzie obowiązywać do końca 2018 r. – termin wynika z ustaleń podjętych przez Zespół ds. Programowania Prac Rządu 11 marca 2015 r. Ponadto, zgodne z projektem, prezes NFZ do 31 stycznia 2018 r., przedstawi ministrowi zdrowia informację dotyczącą możliwości poprawnej weryfikacji uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej członków rodzin osób ubezpieczonych oraz możliwości rozliczania dotacji. Na podstawie tej informacji zostanie opracowany alternatywny, pozalegislacyjny, stały sposób finansowania osobom nieubezpieczonym świadczeń opieki zdrowotnej, który będzie stosowany po zakończeniu obwiązywania rozwiązań zawartych w projekcie. Przygotowanie go zalecił Zespół ds. Programowania Prac Rządu w ustaleniach z 11 marca 2015 r. Rząd przyjął projekt 28 lipca 2015 r. 13 sierpnia 2015 r. projekt wpłynął do Sejmu. 27 sierpnia 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie 9 września 2015 r. i przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami redakcyjnymi. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Krystyna Skowrońska.
Powstaną centra urazowe dla dzieci
To główne założenie poselskiego projektu nowelizacji ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawy o działalności leczniczej oraz ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw. Sejm przeprowadzi jego drugie czytanie. Projekt tworzy przyszpitalne centra urazowe dla dzieci. Będą one częścią Systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. System ten zapewnia pomoc każdej osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Projekt zakłada, że w centrach urazowych dla dzieci będą pracować zespoły urazowe składające się ze specjalistów dziecięcych, m.in. pediatrów, chirurgów i anestezjologów. Szczegółowe warunki dotyczące personelu medycznego oraz wyposażenia centrów urazowych dla dzieci określone zostaną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Zgodnie z projektem, centra urazowe dla dzieci będą obsługiwać tereny, z ponad 1 mln mieszkańców. Jednocześnie maksymalny czas dotarcia do centrum urazowego nie będzie mógł przekroczyć 1,5 godziny. W myśl projektu centra będą miały dostęp m.in. do specjalistycznych oddziałów: zabiegowych, anestezjologii, intensywnej terapii i bloku operacyjnego. Projekt zakłada też, że do 2021 r. wszystkie centra urazowe dla dzieci będą dysponowały lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ratunkowego. Zmiana ustawy zakłada też wydłużenie o rok (do 31 grudnia 2017 r.) terminu, w jakim podmioty wykonujące działalność leczniczą mają dostosować pomieszczenia i urządzenia do wymagań odpowiednich do rodzaju wykonywanej działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych. Ponadto projekt przewiduje wydłużenie o 2 lata okresu, w którym podmiot leczniczy prowadzący szpital nie ma obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych. Zawarcie umowy będzie obligatoryjne od 1 stycznia 2018 r. Obecnie jest ono zawierane dobrowolnie. Projekt wpłynął do Sejmu 7 sierpnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 27 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 9 września br. Komisja przyjęła projekt z poprawkami o charakterze redakcyjno-legislacyjnym. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Grzegorz Sztolcman.
Sprawozdanie podkomisji nadzwyczajnej do spraw realizacji ustaw o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych
Dokument ten, przyjęty przez Komisję Finansów Publicznych, wraz ze stanowiskami Ministra Finansów i Komisji Nadzoru Finansowego zostanie rozpatrzony na tym posiedzeniu Sejmu. W sprawozdaniu podkomisja m.in. rekomenduje powołanie sejmowej komisji śledczej, która miałaby zbadać nieprawidłowości w procesie stanowienia prawa regulującego system spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w latach 1995-2012 i mechanizmy, które doprowadziły do szeregu patologii w tym systemie. Chodzi m.in. o zbadanie roli poszczególnych osób w tworzeniu tego systemu oraz mechanizmu jego finansowania, a także możliwości nielegalnego wywierania wpływu przez podmioty i osoby z systemu SKOK na działania osób pełniących funkcje publiczne. Zadaniem komisji śledczej byłoby także zbadanie możliwości zaistnienia sytuacji korupcyjnych, jak również przeanalizowanie działań prokuratury w sprawach dotyczących SKOK-ów. Przyjęty przez podkomisję dokument zawiera również postulaty wprowadzenia zmian legislacyjnych. Zaproponowano m.in. ustanowienie przepisów o konflikcie interesów, w szczególności zakazujących czerpania korzyści przez osoby pełniące funkcje i pracowników SKOK np. z firm obsługujących kasy czy wynajmujących SKOK-om lokale. Wśród proponowanych zmian w prawie jest też np. uproszczenie trybu wprowadzania zarządu komisarycznego w kasach i innych działań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa ulokowanych w nich depozytów. W dokumencie zaproponowano także zróżnicowanie kas w zależności od wielkości, w szczególności wprowadzenie odrębnego statusu dla małych kas opartych na faktycznej więzi. W sprawozdaniu znalazła się też propozycja wprowadzenia obowiązku przekształcania większych kas w banki spółdzielcze. Sprawozdanie zawiera także wniosek dotyczący przeanalizowania audytów w SKOK-ach. Autorzy sprawozdania za celowe uznali sformułowanie propozycji legislacyjnych uzdrawiających działalność w dziedzinie audytów. Komisja Finansów Publicznych powołała podkomisję na posiedzeniu 19 marca 2015 r. Podkomisja odbyła czternaście posiedzeń: 19, 24 i 31 marca, 7, 8, 9, 14, 22 i 29 kwietnia, 7 i 20 maja, 1 czerwca oraz 1 i 20 lipca 2015 r. Sprawozdanie podkomisji zostało rozpatrzone i przyjęte przez Komisję Finansów Publicznych na posiedzeniu 23 lipca 2015 r. Dokument wpłynął do Sejmu 27 lipca 2015 r. 14 września 2015 r. został skierowany do rozpatrzenia na posiedzeniu Izby. Sprawozdanie z prac podkomisji na forum Sejmu przedstawi poseł Marcin Święcicki.
Dokument ten, przyjęty przez Komisję Finansów Publicznych, wraz ze stanowiskami Ministra Finansów i Komisji Nadzoru Finansowego zostanie rozpatrzony na tym posiedzeniu Sejmu. W sprawozdaniu podkomisja m.in. rekomenduje powołanie sejmowej komisji śledczej, która miałaby zbadać nieprawidłowości w procesie stanowienia prawa regulującego system spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w latach 1995-2012 i mechanizmy, które doprowadziły do szeregu patologii w tym systemie. Chodzi m.in. o zbadanie roli poszczególnych osób w tworzeniu tego systemu oraz mechanizmu jego finansowania, a także możliwości nielegalnego wywierania wpływu przez podmioty i osoby z systemu SKOK na działania osób pełniących funkcje publiczne. Zadaniem komisji śledczej byłoby także zbadanie możliwości zaistnienia sytuacji korupcyjnych, jak również przeanalizowanie działań prokuratury w sprawach dotyczących SKOK-ów. Przyjęty przez podkomisję dokument zawiera również postulaty wprowadzenia zmian legislacyjnych. Zaproponowano m.in. ustanowienie przepisów o konflikcie interesów, w szczególności zakazujących czerpania korzyści przez osoby pełniące funkcje i pracowników SKOK np. z firm obsługujących kasy czy wynajmujących SKOK-om lokale. Wśród proponowanych zmian w prawie jest też np. uproszczenie trybu wprowadzania zarządu komisarycznego w kasach i innych działań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa ulokowanych w nich depozytów. W dokumencie zaproponowano także zróżnicowanie kas w zależności od wielkości, w szczególności wprowadzenie odrębnego statusu dla małych kas opartych na faktycznej więzi. W sprawozdaniu znalazła się też propozycja wprowadzenia obowiązku przekształcania większych kas w banki spółdzielcze. Sprawozdanie zawiera także wniosek dotyczący przeanalizowania audytów w SKOK-ach. Autorzy sprawozdania za celowe uznali sformułowanie propozycji legislacyjnych uzdrawiających działalność w dziedzinie audytów. Komisja Finansów Publicznych powołała podkomisję na posiedzeniu 19 marca 2015 r. Podkomisja odbyła czternaście posiedzeń: 19, 24 i 31 marca, 7, 8, 9, 14, 22 i 29 kwietnia, 7 i 20 maja, 1 czerwca oraz 1 i 20 lipca 2015 r. Sprawozdanie podkomisji zostało rozpatrzone i przyjęte przez Komisję Finansów Publicznych na posiedzeniu 23 lipca 2015 r. Dokument wpłynął do Sejmu 27 lipca 2015 r. 14 września 2015 r. został skierowany do rozpatrzenia na posiedzeniu Izby. Sprawozdanie z prac podkomisji na forum Sejmu przedstawi poseł Marcin Święcicki.
Polsko-amerykańska współpraca w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony
Posłowie rozpatrzą rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Porozumienia wykonawczego między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki dotyczącej rozmieszczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej systemu obrony przed rakietami balistycznymi w sprawie użytkowania terenów oraz przestrzeni powietrznej wokół Bazy systemu obrony przed rakietami balistycznymi, podpisanego w Warszawie dnia 27 kwietnia 2015 r. Projekt upoważnia głowę państwa do ratyfikowania porozumienia. Polsko-amerykańska umowa z 20 sierpnia 2008 r. dotyczy rozmieszczenia na terytorium Polski systemu obrony przed rakietami balistycznymi, użytkowania terenów oraz przestrzeni powietrznej wokół bazy tego systemu. W 2009 r. rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki dokonał kompleksowego przeglądu programu obrony przeciwrakietowej. W wyniku tych analiz prezydent USA ogłosił decyzję o modyfikacji architektury amerykańskiej obrony przeciwrakietowej w Europie. Zakłada ona obecnie m.in. rozmieszczenie w Polsce bazy z rakietami przechwytującymi bazowania naziemnego typu SM-3. Przeznaczeniem tej instalacji miałaby być obrona Europy przed atakiem rakietowych pocisków balistycznych krótkiego, średniego i pośredniego zasięgu (do 5,5 tys. km). Porozumienie do umowy reguluje m.in. takie kwestie jak: wymogi funkcjonowania systemu, mechanizm weryfikacji zgodności systemu z jego założeniami, kształtowania polityki przestrzennej i lotów statków w przestrzeni nad i wokół bazy. Rząd przyjął projekt w trybie obiegowym 7 sierpnia br. Projekt wpłynął do Sejmu 24 sierpnia 2015 r. 27 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Obrony Narodowej oraz Spraw Zagranicznych. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 9 września br. Tego samego dnia komisje przyjęły sprawozdanie, w którym wnoszą o przyjęcie projektu bez poprawek. Sprawozdanie przedstawi poseł Paweł Suski.
Posłowie rozpatrzą rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Porozumienia wykonawczego między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki dotyczącej rozmieszczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej systemu obrony przed rakietami balistycznymi w sprawie użytkowania terenów oraz przestrzeni powietrznej wokół Bazy systemu obrony przed rakietami balistycznymi, podpisanego w Warszawie dnia 27 kwietnia 2015 r. Projekt upoważnia głowę państwa do ratyfikowania porozumienia. Polsko-amerykańska umowa z 20 sierpnia 2008 r. dotyczy rozmieszczenia na terytorium Polski systemu obrony przed rakietami balistycznymi, użytkowania terenów oraz przestrzeni powietrznej wokół bazy tego systemu. W 2009 r. rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki dokonał kompleksowego przeglądu programu obrony przeciwrakietowej. W wyniku tych analiz prezydent USA ogłosił decyzję o modyfikacji architektury amerykańskiej obrony przeciwrakietowej w Europie. Zakłada ona obecnie m.in. rozmieszczenie w Polsce bazy z rakietami przechwytującymi bazowania naziemnego typu SM-3. Przeznaczeniem tej instalacji miałaby być obrona Europy przed atakiem rakietowych pocisków balistycznych krótkiego, średniego i pośredniego zasięgu (do 5,5 tys. km). Porozumienie do umowy reguluje m.in. takie kwestie jak: wymogi funkcjonowania systemu, mechanizm weryfikacji zgodności systemu z jego założeniami, kształtowania polityki przestrzennej i lotów statków w przestrzeni nad i wokół bazy. Rząd przyjął projekt w trybie obiegowym 7 sierpnia br. Projekt wpłynął do Sejmu 24 sierpnia 2015 r. 27 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Obrony Narodowej oraz Spraw Zagranicznych. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 9 września br. Tego samego dnia komisje przyjęły sprawozdanie, w którym wnoszą o przyjęcie projektu bez poprawek. Sprawozdanie przedstawi poseł Paweł Suski.
Nowe regulacje dotyczące wystawiania legitymacji dokumentujących niepełnosprawność oraz wpłat na PFRON
Zawiera je poselski projekt nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Posłowie będą kontynuowali prace nad tym projektem w drugim czytaniu. Projekt doprecyzowuje i uzupełnia obowiązujące przepisy w zakresie finansowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w kierunku zwiększenia jego przychodów oraz wyeliminowania nieprawidłowości w systemie ulg i obniżeń wpłat na PFRON przez pracodawców. Wprowadza też ustawowe unormowania kwestii wystawiania legitymacji dokumentującej niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności. Zgodnie z projektem, legitymacja potwierdzająca niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności wystawiana będzie na wniosek osoby posiadającej ostateczne orzeczenie o niepełnosprawności, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności albo orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień. Będzie ona wystawiana na okres ważności orzeczenia, jednak nie dłużej niż na 5 lat. W przypadku, gdy osoba posiada więcej niż jedno orzeczenie, legitymacja będzie wystawiana na podstawie ostatniego z nich. W projekcie zaproponowano też rozszerzenie grupy podmiotów zwolnionych z wpłat na PFRON o zakłady opiekuńczo-lecznicze. Zdaniem autorów osoby przebywające w zakładach opiekuńczo-leczniczych nie zawsze posiadają orzeczenia o niepełnosprawności, ale ich stan zdrowia nie pozwala na w pełni sprawne życie. Wprowadzono wpłaty na Fundusz w przypadkach, w których dochodzi do nieprawidłowości w wystawianiu ulg. Chodzi o sytuację, gdy z ulgi korzysta podmiot, któremu ona nie przysługuje. Podobnie ma być w przypadku opóźnień w przekazywaniu informacji o wysokości ulg lub niewywiązywania się z obowiązku prowadzenia ewidencji informacji o wysokości obniżenia wpłat. Projekt wpłynął do Sejmu 19 sierpnia 2015 r. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PO. 31 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. 8 września 2015 r. komisja przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami. Zaproponowano m.in. żeby legitymacja dokumentująca stopień niepełnosprawności w przypadku osób, które nie ukończyły 60. roku życia, była wystawiana na 10 lat. Komisja usunęła też przepis wyłączający z kręgu podmiotów uprawnionych do rozliczania się z wpłat na Fundusz wyższe szkoły zawodowe oraz zakłady kształcenia nauczycieli. W konsekwencji uległ zmianie tytuł projektu na „ustawę o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych”. Wydłużono też vacatio legis do 1 marca 2016 r. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Sławomir Piechota.
Zawiera je poselski projekt nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Posłowie będą kontynuowali prace nad tym projektem w drugim czytaniu. Projekt doprecyzowuje i uzupełnia obowiązujące przepisy w zakresie finansowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w kierunku zwiększenia jego przychodów oraz wyeliminowania nieprawidłowości w systemie ulg i obniżeń wpłat na PFRON przez pracodawców. Wprowadza też ustawowe unormowania kwestii wystawiania legitymacji dokumentującej niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności. Zgodnie z projektem, legitymacja potwierdzająca niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności wystawiana będzie na wniosek osoby posiadającej ostateczne orzeczenie o niepełnosprawności, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności albo orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień. Będzie ona wystawiana na okres ważności orzeczenia, jednak nie dłużej niż na 5 lat. W przypadku, gdy osoba posiada więcej niż jedno orzeczenie, legitymacja będzie wystawiana na podstawie ostatniego z nich. W projekcie zaproponowano też rozszerzenie grupy podmiotów zwolnionych z wpłat na PFRON o zakłady opiekuńczo-lecznicze. Zdaniem autorów osoby przebywające w zakładach opiekuńczo-leczniczych nie zawsze posiadają orzeczenia o niepełnosprawności, ale ich stan zdrowia nie pozwala na w pełni sprawne życie. Wprowadzono wpłaty na Fundusz w przypadkach, w których dochodzi do nieprawidłowości w wystawianiu ulg. Chodzi o sytuację, gdy z ulgi korzysta podmiot, któremu ona nie przysługuje. Podobnie ma być w przypadku opóźnień w przekazywaniu informacji o wysokości ulg lub niewywiązywania się z obowiązku prowadzenia ewidencji informacji o wysokości obniżenia wpłat. Projekt wpłynął do Sejmu 19 sierpnia 2015 r. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PO. 31 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. 8 września 2015 r. komisja przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami. Zaproponowano m.in. żeby legitymacja dokumentująca stopień niepełnosprawności w przypadku osób, które nie ukończyły 60. roku życia, była wystawiana na 10 lat. Komisja usunęła też przepis wyłączający z kręgu podmiotów uprawnionych do rozliczania się z wpłat na Fundusz wyższe szkoły zawodowe oraz zakłady kształcenia nauczycieli. W konsekwencji uległ zmianie tytuł projektu na „ustawę o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych”. Wydłużono też vacatio legis do 1 marca 2016 r. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Sławomir Piechota.
Rozwiązania służące zmniejszeniu bezrobocia wśród ludzi młodych
Zawiera je poselski projekt nowelizacji ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Sejm zajmie się nim w drugim czytaniu. Zgodnie z projektem, pracodawca, który zatrudni na pełny etat bezrobotnego do 30. roku życia będzie otrzymywał od państwa równowartość minimalnego wynagrodzenia wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, które jako zatrudniający ma obowiązek płacić. Refundacja będzie przysługiwać przez 12 miesięcy, ale pracodawca, który z niej skorzysta będzie zobowiązany do zatrudnienia tego pracownika przez co najmniej kolejne 12 miesięcy. Pierwszeństwo w skierowaniu na stanowisko objęte refundacją będą mieli absolwenci wszystkich poziomów szkół, podejmujący po raz pierwszy zatrudnienie w ramach umowy o pracę. Wnioskodawcy szacują, że z tego rozwiązania skorzysta ok. 100 tys. osób. Podstawą refundacji ma być umowa pomiędzy starostą a pracodawcą. Będą one mogły być zawierane od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. Projekt wpłynął do Sejmu 2 czerwca br. z inicjatywy grupy posłów KP PO i KP PSL. 9 czerwca br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, która w sprawozdaniu przyjętym 9 lipca 2015 r. wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami. Komisja zaproponowała, by z nowych rozwiązań nie mogli skorzystać pracodawcy, u których w okresie 6 miesięcy przed złożeniem wniosku nastąpiło zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Eliminuje to ryzyko zwalniania pracowników, by możliwe było następnie zatrudnienie innych i objęcie ich wynagrodzeń refundacją. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Izabela Katarzyna Mrzygłocka.
Zawiera je poselski projekt nowelizacji ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Sejm zajmie się nim w drugim czytaniu. Zgodnie z projektem, pracodawca, który zatrudni na pełny etat bezrobotnego do 30. roku życia będzie otrzymywał od państwa równowartość minimalnego wynagrodzenia wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, które jako zatrudniający ma obowiązek płacić. Refundacja będzie przysługiwać przez 12 miesięcy, ale pracodawca, który z niej skorzysta będzie zobowiązany do zatrudnienia tego pracownika przez co najmniej kolejne 12 miesięcy. Pierwszeństwo w skierowaniu na stanowisko objęte refundacją będą mieli absolwenci wszystkich poziomów szkół, podejmujący po raz pierwszy zatrudnienie w ramach umowy o pracę. Wnioskodawcy szacują, że z tego rozwiązania skorzysta ok. 100 tys. osób. Podstawą refundacji ma być umowa pomiędzy starostą a pracodawcą. Będą one mogły być zawierane od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. Projekt wpłynął do Sejmu 2 czerwca br. z inicjatywy grupy posłów KP PO i KP PSL. 9 czerwca br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, która w sprawozdaniu przyjętym 9 lipca 2015 r. wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami. Komisja zaproponowała, by z nowych rozwiązań nie mogli skorzystać pracodawcy, u których w okresie 6 miesięcy przed złożeniem wniosku nastąpiło zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Eliminuje to ryzyko zwalniania pracowników, by możliwe było następnie zatrudnienie innych i objęcie ich wynagrodzeń refundacją. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Izabela Katarzyna Mrzygłocka.
Nowe zasady dotyczące obliczania podstawy wymiaru m.in. zasiłku macierzyńskiego dla kobiet prowadzących własną działalność gospodarczą zaczną obowiązywać dopiero w 2016 r.
To jedna z głównych zmian zawartych w projekcie nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3909). Posłowie rozpatrzą go w drugim czytaniu. Projekt powstał w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w wyniku wspólnego rozpatrzenia dwóch poselskich projektów: druki nr 3840 i 3887. Za projekt wiodący komisja przyjęła ten z nr druku 3887 i częściowo uzupełniła go o propozycję zawartą w druku nr 3840. Projekt (druk nr 3909) zwalnia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne kobietę (przedsiębiorcę) pobierającą zasiłek macierzyński w wysokości nieprzekraczającej kwoty świadczenia rodzicielskiego. Jak podkreślają wnioskodawcy, zaproponowana zmiana zrównuje sytuację kobiet prowadzących działalność gospodarczą z osobami nie wykazującymi żadnej aktywności zawodowej. Na mocy nowelizacji tzw. ustawy zasiłkowej, która wejdzie w życie z początkiem listopada br., m.in. kobiety bezrobotne i studentki otrzymujące świadczenie rodzicielskie nie są objęte obowiązkiem opłacania składki zdrowotnej. Projekt wydłuża też termin wejścia w życie nowych zasad dotyczących obliczania podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego i chorobowego m.in. dla kobiet prowadzących własną działalność gospodarczą. Nowe zasady miałyby obowiązywać od 1 stycznia 2016 r. (takie założenie zawarte było w projekcie wiodącym). Wnioskodawcy projektu z nr druku 3840 chcieli, aby termin ten był wydłużony o 12 miesięcy od momentu wejścia w życie zmian dotyczących nowych zasad obliczania podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego i chorobowego. Komisja Polityki Społecznej i Rodziny w przyjętym sprawozdaniu przedstawiła też jeden wniosek mniejszości, który wyznacza czas wejścia w życie nowych zasad obliczania podstawy wymiaru zasiłku na 1 kwietnia 2016 r. Projekt z druku 3840 wpłynął do Sejmu 23 lipca 2015 r. jako ponadpartyjna inicjatywa posłów. Następnie 31 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Projekt zawarty w druku 3887 wpłynął do Sejmu 3 września br. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 września został skierowany do rozpatrzenia przez Komisję Polityki Społecznej i Rodziny. 10 września br. Komisja przeprowadziła pierwsze czytania projektów i przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami. Sprawozdanie przedstawi posłanka Izabela Katarzyna Mrzygłocka.
To jedna z głównych zmian zawartych w projekcie nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3909). Posłowie rozpatrzą go w drugim czytaniu. Projekt powstał w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w wyniku wspólnego rozpatrzenia dwóch poselskich projektów: druki nr 3840 i 3887. Za projekt wiodący komisja przyjęła ten z nr druku 3887 i częściowo uzupełniła go o propozycję zawartą w druku nr 3840. Projekt (druk nr 3909) zwalnia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne kobietę (przedsiębiorcę) pobierającą zasiłek macierzyński w wysokości nieprzekraczającej kwoty świadczenia rodzicielskiego. Jak podkreślają wnioskodawcy, zaproponowana zmiana zrównuje sytuację kobiet prowadzących działalność gospodarczą z osobami nie wykazującymi żadnej aktywności zawodowej. Na mocy nowelizacji tzw. ustawy zasiłkowej, która wejdzie w życie z początkiem listopada br., m.in. kobiety bezrobotne i studentki otrzymujące świadczenie rodzicielskie nie są objęte obowiązkiem opłacania składki zdrowotnej. Projekt wydłuża też termin wejścia w życie nowych zasad dotyczących obliczania podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego i chorobowego m.in. dla kobiet prowadzących własną działalność gospodarczą. Nowe zasady miałyby obowiązywać od 1 stycznia 2016 r. (takie założenie zawarte było w projekcie wiodącym). Wnioskodawcy projektu z nr druku 3840 chcieli, aby termin ten był wydłużony o 12 miesięcy od momentu wejścia w życie zmian dotyczących nowych zasad obliczania podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego i chorobowego. Komisja Polityki Społecznej i Rodziny w przyjętym sprawozdaniu przedstawiła też jeden wniosek mniejszości, który wyznacza czas wejścia w życie nowych zasad obliczania podstawy wymiaru zasiłku na 1 kwietnia 2016 r. Projekt z druku 3840 wpłynął do Sejmu 23 lipca 2015 r. jako ponadpartyjna inicjatywa posłów. Następnie 31 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Projekt zawarty w druku 3887 wpłynął do Sejmu 3 września br. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 września został skierowany do rozpatrzenia przez Komisję Polityki Społecznej i Rodziny. 10 września br. Komisja przeprowadziła pierwsze czytania projektów i przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami. Sprawozdanie przedstawi posłanka Izabela Katarzyna Mrzygłocka.
Marszałkowie województw będą wierzycielami w sprawach dotyczących ściągania należności związanych z wyłączaniem z produkcji gruntów rolnych
Zakłada to poselski projekt nowelizacji ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, nad którym Sejm będzie pracował w drugim czytaniu. Projekt jednoznacznie przesądza, że marszałkowie województw są nie tylko organami egzekucyjnymi uprawnionymi do ściągania należności związanych z wyłączaniem z produkcji gruntów rolnych, ale także wierzycielami w tych sprawach. Obecnie w niektórych województwach wierzycielami są marszałkowie, a w innych starostowie. Projekt wpłynął do Sejmu 8 lipca 2015 r. jako inicjatywa grupy posłów KP PSL. 4 sierpnia 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie 10 września 2015 r. i w przyjętym sprawozdaniu zaproponowały do projektu poprawkę o charakterze legislacyjnym. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Małgorzata Pępek.
Zakłada to poselski projekt nowelizacji ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, nad którym Sejm będzie pracował w drugim czytaniu. Projekt jednoznacznie przesądza, że marszałkowie województw są nie tylko organami egzekucyjnymi uprawnionymi do ściągania należności związanych z wyłączaniem z produkcji gruntów rolnych, ale także wierzycielami w tych sprawach. Obecnie w niektórych województwach wierzycielami są marszałkowie, a w innych starostowie. Projekt wpłynął do Sejmu 8 lipca 2015 r. jako inicjatywa grupy posłów KP PSL. 4 sierpnia 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie 10 września 2015 r. i w przyjętym sprawozdaniu zaproponowały do projektu poprawkę o charakterze legislacyjnym. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Małgorzata Pępek.
Lokalizacja sklepu o powierzchni powyżej 2000 m kw. będzie musiała być przewidziana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
To istota poselskiego projektu nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponadto projekt przewiduje, że obszary, na których będą mogły powstać takie obiekty handlowe będą musiały zostać określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wejście w życie projektu ma sprawić, że sprawy te będą załatwiane w sposób transparentny, z udziałem społeczności lokalnej. Projekt wpłynął do Sejmu 8 września 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 9 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Infrastruktury oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. 10 września br. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie projektu i w przyjętym tego dnia sprawozdaniu wnoszą o jego uchwalenie bez poprawek. Sprawozdanie przedstawi posłanka Krystyna Sibińska.
To istota poselskiego projektu nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponadto projekt przewiduje, że obszary, na których będą mogły powstać takie obiekty handlowe będą musiały zostać określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wejście w życie projektu ma sprawić, że sprawy te będą załatwiane w sposób transparentny, z udziałem społeczności lokalnej. Projekt wpłynął do Sejmu 8 września 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 9 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Infrastruktury oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. 10 września br. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie projektu i w przyjętym tego dnia sprawozdaniu wnoszą o jego uchwalenie bez poprawek. Sprawozdanie przedstawi posłanka Krystyna Sibińska.
Opłata reklamowa ma być dochodem gminy
Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu poselski projekt nowelizacji ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, który doprecyzowuje, że wpływy z opłaty reklamowej od umieszczanych tablic lub urządzeń reklamowych stanowią dochód gmin. Możliwość uchwalania takiej opłaty przez rady gmin wprowadziła tzw. ustawa krajobrazowa, która weszła w życie 11 września 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 8 września 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 16 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz do zaopiniowania przez organizacje samorządowe. 22 września br. komisja przyjęła projekt z poprawkami legislacyjnymi i redakcyjnymi. Sprawozdawcą komisji będzie poseł Jacek Sasin.
Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu poselski projekt nowelizacji ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, który doprecyzowuje, że wpływy z opłaty reklamowej od umieszczanych tablic lub urządzeń reklamowych stanowią dochód gmin. Możliwość uchwalania takiej opłaty przez rady gmin wprowadziła tzw. ustawa krajobrazowa, która weszła w życie 11 września 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 8 września 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 16 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz do zaopiniowania przez organizacje samorządowe. 22 września br. komisja przyjęła projekt z poprawkami legislacyjnymi i redakcyjnymi. Sprawozdawcą komisji będzie poseł Jacek Sasin.
Ograniczenia w sprzedaży lasów należących do Skarbu Państwa
Takie rozwiązania zaproponowano w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o lasach. Izba przeprowadzi jego drugie czytanie. Zgodnie z projektem, lasy stanowiące własność Skarbu Państwa mają podlegać szczególnej ochronie i nie podlegać przekształceniom własnościowym. Ich sprzedaż ma być możliwa wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie i tylko w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub realizacji celu publicznego. W tym celu projekt doprecyzowuje przepis, w którym wymienione są przypadki, kiedy może nastąpić sprzedaż lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych. Obecnie jest ona dopuszczalna m.in. w przypadku zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze. Zgodnie z projektem sprzedaż lasu będzie możliwa tylko wtedy, jeśli zmiana przeznaczenia jest dokonywana w związku z realizacją inwestycji celu publicznego, czyli np. konieczności wybudowania drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska lub obiektu niezbędnego dla obronności państwa. Zgodnie z obecną ustawą sprzedaż lasu jest możliwa w przypadkach podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa. Wnioskodawcy proponują, by także w tym przypadku sprzedaż musiała wynikać z konieczności realizacji inwestycji celu publicznego. Pozostałe ustawowe przesłanki sprzedaży lasów, czyli: dopuszczalność zbycia udziału Skarbu Państwa we współwłasności, konieczność regulacji granicy polno-leśnej oraz w razie stwierdzenia przez nadleśniczego nieprzydatności gruntów, budynków i budowli na potrzeby gospodarki leśnej pozostają bez zmian. Ponadto wnioskodawcy proponują wprowadzenie ustawowej gwarancji, że każdy ma prawo wstępu do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa na równych zasadach. Projekt wpłynął do Sejmu 28 sierpnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO i KP PSL. 8 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Pierwsze czytanie miało miejsce 10 września br. Tego dnia zostało też przyjęte sprawozdanie, w którym Komisja wnosi o uchwalenie projektu z poprawkami m.in. wydłużającymi vacatio legis z 30 dni do 3 miesięcy od dnia ogłoszenia nowelizacji w Dzienniku Ustaw. Sprawozdawcą Komisji jest posłanka Ewa Wolak.
Takie rozwiązania zaproponowano w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o lasach. Izba przeprowadzi jego drugie czytanie. Zgodnie z projektem, lasy stanowiące własność Skarbu Państwa mają podlegać szczególnej ochronie i nie podlegać przekształceniom własnościowym. Ich sprzedaż ma być możliwa wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie i tylko w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub realizacji celu publicznego. W tym celu projekt doprecyzowuje przepis, w którym wymienione są przypadki, kiedy może nastąpić sprzedaż lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych. Obecnie jest ona dopuszczalna m.in. w przypadku zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze. Zgodnie z projektem sprzedaż lasu będzie możliwa tylko wtedy, jeśli zmiana przeznaczenia jest dokonywana w związku z realizacją inwestycji celu publicznego, czyli np. konieczności wybudowania drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska lub obiektu niezbędnego dla obronności państwa. Zgodnie z obecną ustawą sprzedaż lasu jest możliwa w przypadkach podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa. Wnioskodawcy proponują, by także w tym przypadku sprzedaż musiała wynikać z konieczności realizacji inwestycji celu publicznego. Pozostałe ustawowe przesłanki sprzedaży lasów, czyli: dopuszczalność zbycia udziału Skarbu Państwa we współwłasności, konieczność regulacji granicy polno-leśnej oraz w razie stwierdzenia przez nadleśniczego nieprzydatności gruntów, budynków i budowli na potrzeby gospodarki leśnej pozostają bez zmian. Ponadto wnioskodawcy proponują wprowadzenie ustawowej gwarancji, że każdy ma prawo wstępu do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa na równych zasadach. Projekt wpłynął do Sejmu 28 sierpnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO i KP PSL. 8 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Pierwsze czytanie miało miejsce 10 września br. Tego dnia zostało też przyjęte sprawozdanie, w którym Komisja wnosi o uchwalenie projektu z poprawkami m.in. wydłużającymi vacatio legis z 30 dni do 3 miesięcy od dnia ogłoszenia nowelizacji w Dzienniku Ustaw. Sprawozdawcą Komisji jest posłanka Ewa Wolak.
Pierwszeństwo nie tylko dla pieszego na pasach, ale i oczekującego przed przejściem
Sejm przeprowadzi tzw. drugie czytanie bis poselskiego projektu nowelizacji ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami. Celem projektu jest zwiększenie bezpieczeństwa pieszych. Wnioskodawcy proponowali pierwotnie, by pierwszeństwo mieli nie tylko piesi na pasach, ale także osoby wchodzące na przejście. Jednocześnie projekt zobowiązywał kierowców zbliżających się do pasów do ustąpienia pierwszeństwa nie tylko pieszym znajdującym się na przejściu, ale także osobom oczekującym bezpośrednio przed nim na możliwość bezpiecznego przekroczenia jezdni. Obecnie osoba na przejściu dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem, a z drugiej strony ma zakaz wchodzenia na jezdnię bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na pasy. Projekt wpłynął do Sejmu 17 września 2013 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 28 października 2013 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Infrastruktury. Pierwsze czytanie odbyło się 23 kwietnia 2014 r., po czym projekt trafił do podkomisji nadzwyczajnej. 21 lipca 2015 r. komisja przyjęła projekt z poprawkami. Rozszerzono ustawową definicję ustąpienia pierwszeństwa – będzie nim także powstrzymanie się od ruchu, jeśli mógłby on zmusić pieszego korzystającego z przejścia dla pieszych do powstrzymania się od wejścia na nie. Został też doprecyzowany przepis dotyczący zasad ruchu pieszych. Będą oni musieli zachować szczególną ostrożność już w momencie oczekiwania na możliwość wejścia na przejście dla pieszych. Piesi znajdujący się na pasach będą mieli – jak dotąd – pierwszeństwo przed pojazdem. Natomiast osoby oczekujące na możliwość wejścia na przejście będą miały pierwszeństwo przed pojazdami, z wyjątkiem tramwajów. Komisja zaproponowała także zobowiązanie pieszych, by przed wejściem na przejście musieli zatrzymać się i upewnić, czy kierujący pojazdem ustępuje im pierwszeństwa. Motorniczy tramwajów będą mieli obowiązek ustąpienia pierwszeństwa pieszym znajdującym się na pasach, ale już nie oczekującym na możliwość wejścia na nie. Ponadto w trakcie prac komisyjnych wydłużono vacatio legis proponowanej ustawy z 12 do 18 miesięcy od dnia jej publikacji w Dzienniku Ustaw. 23 lipca 2015 r. Sejm przeprowadził drugie czytanie. W dyskusji zgłoszono kolejne poprawki, w związku z czym trafiły one do komisji w celu zaopiniowania. Komisja nie głosowała nad nimi, lecz na podstawie art. 47 ust. 2 pkt 2 regulaminu Sejmu 11 września 2015 r. przyjęła poprawione sprawozdanie ze zmianami m.in. doprecyzowującymi definicję ustąpienia pierwszeństwa. Ma ono oznaczać także powstrzymanie się od ruchu, jeśli mógłby on zmusić pieszego oczekującego na możliwość wejścia na przejście (a nie korzystającego z niego) do powstrzymania się od wejścia na pasy. W poprawionym sprawozdaniu zaproponowano też modyfikację terminu wejścia w życie nowelizacji – ma to być 1 stycznia 2017 r. Na forum Sejmu, w ramach tzw. drugiego czytania bis, przedstawi je poseł Józef Lassota.
Sejm przeprowadzi tzw. drugie czytanie bis poselskiego projektu nowelizacji ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami. Celem projektu jest zwiększenie bezpieczeństwa pieszych. Wnioskodawcy proponowali pierwotnie, by pierwszeństwo mieli nie tylko piesi na pasach, ale także osoby wchodzące na przejście. Jednocześnie projekt zobowiązywał kierowców zbliżających się do pasów do ustąpienia pierwszeństwa nie tylko pieszym znajdującym się na przejściu, ale także osobom oczekującym bezpośrednio przed nim na możliwość bezpiecznego przekroczenia jezdni. Obecnie osoba na przejściu dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem, a z drugiej strony ma zakaz wchodzenia na jezdnię bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na pasy. Projekt wpłynął do Sejmu 17 września 2013 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 28 października 2013 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Infrastruktury. Pierwsze czytanie odbyło się 23 kwietnia 2014 r., po czym projekt trafił do podkomisji nadzwyczajnej. 21 lipca 2015 r. komisja przyjęła projekt z poprawkami. Rozszerzono ustawową definicję ustąpienia pierwszeństwa – będzie nim także powstrzymanie się od ruchu, jeśli mógłby on zmusić pieszego korzystającego z przejścia dla pieszych do powstrzymania się od wejścia na nie. Został też doprecyzowany przepis dotyczący zasad ruchu pieszych. Będą oni musieli zachować szczególną ostrożność już w momencie oczekiwania na możliwość wejścia na przejście dla pieszych. Piesi znajdujący się na pasach będą mieli – jak dotąd – pierwszeństwo przed pojazdem. Natomiast osoby oczekujące na możliwość wejścia na przejście będą miały pierwszeństwo przed pojazdami, z wyjątkiem tramwajów. Komisja zaproponowała także zobowiązanie pieszych, by przed wejściem na przejście musieli zatrzymać się i upewnić, czy kierujący pojazdem ustępuje im pierwszeństwa. Motorniczy tramwajów będą mieli obowiązek ustąpienia pierwszeństwa pieszym znajdującym się na pasach, ale już nie oczekującym na możliwość wejścia na nie. Ponadto w trakcie prac komisyjnych wydłużono vacatio legis proponowanej ustawy z 12 do 18 miesięcy od dnia jej publikacji w Dzienniku Ustaw. 23 lipca 2015 r. Sejm przeprowadził drugie czytanie. W dyskusji zgłoszono kolejne poprawki, w związku z czym trafiły one do komisji w celu zaopiniowania. Komisja nie głosowała nad nimi, lecz na podstawie art. 47 ust. 2 pkt 2 regulaminu Sejmu 11 września 2015 r. przyjęła poprawione sprawozdanie ze zmianami m.in. doprecyzowującymi definicję ustąpienia pierwszeństwa. Ma ono oznaczać także powstrzymanie się od ruchu, jeśli mógłby on zmusić pieszego oczekującego na możliwość wejścia na przejście (a nie korzystającego z niego) do powstrzymania się od wejścia na pasy. W poprawionym sprawozdaniu zaproponowano też modyfikację terminu wejścia w życie nowelizacji – ma to być 1 stycznia 2017 r. Na forum Sejmu, w ramach tzw. drugiego czytania bis, przedstawi je poseł Józef Lassota.
Obywatele będą mogli łatwiej tworzyć stowarzyszenia
Uproszczenie związanych z tym procedur zakłada przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt nowelizacji ustawy - Prawo o stowarzyszeniach oraz niektórych innych ustaw. Posłowie będą pracowali nad nim w drugim czytaniu. Projekt zakłada m.in., że z 15 do 7 zmniejszy się liczba osób niezbędnych do założenia stowarzyszenia. Ponadto stowarzyszenie byłoby rejestrowane po stwierdzeniu przez sąd rejestrowy, że statut jest zgodny z prawem. Zniesiony ma być obowiązek zwracania się przez sąd do starosty lub wojewody z wnioskiem o opinię. Sąd będzie zawiadamiał organ nadzorujący o wpisie stowarzyszenia do KRS, przesyłając jednocześnie odpis postanowienia o wpisie, statut stowarzyszenia, listę założycieli i podjęte uchwały. Organ nadzorujący zachowa możliwość żądania odpisów uchwał walnego zebrania członków stowarzyszenia oraz niezbędnych wyjaśnień, ale będzie musiał to uzasadnić. Członkowie władz stowarzyszenia oraz jego oddziałów regionalnych będą mogli otrzymywać wynagrodzenie za pełnienie swoich funkcji – będzie to jednak musiało być przewidziane w statucie stowarzyszenia. Projekt zawiera też propozycje przepisów dotyczących oddziałów regionalnych stowarzyszeń. M.in. jeśli działalność takiego oddziału posiadającego osobowość prawną będzie rażąco naruszać prawo lub statut, walne zebranie jego członków (zebranie delegatów) będzie mogło, w drodze uchwały, powołać zarząd komisaryczny. Możliwe będzie też zaskarżenie sprzecznej z prawem lub statutem uchwały zebrania delegatów. Ponadto projekt zwiększa uprawnienia stowarzyszeń zwykłych. Obecnie nie posiadają one osobowości prawnej, utrzymują się tylko ze składek członkowskich i prowadzą działalność na podstawie regulaminu, bez konieczności wpisu do KRS. Zgodnie z projektem będą mogły pozyskiwać środki na swoją działalność także m.in. z darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz ofiarności publicznej. Jednocześnie nadal nie będą mogły m.in. prowadzić działalności gospodarczej, powoływać jednostek terenowych oraz prowadzić odpłatnej działalności pożytku publicznego. Projekt wpłynął do Sejmu 17 grudnia 2014 r. Pierwsze czytanie odbyło się podczas obrad plenarnych 15 stycznia 2015 r. Projekt trafił do dalszych prac w Komisjach: Polityki Społecznej i Rodziny oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka, które skierowały go do podkomisji nadzwyczajnej. 10 września 2015 r. komisje przyjęły sprawozdanie, w którym proponują poprawki do projektu. Na posiedzeniu Sejmu przedstawi je poseł Tadeusz Tomaszewski.
Uproszczenie związanych z tym procedur zakłada przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt nowelizacji ustawy - Prawo o stowarzyszeniach oraz niektórych innych ustaw. Posłowie będą pracowali nad nim w drugim czytaniu. Projekt zakłada m.in., że z 15 do 7 zmniejszy się liczba osób niezbędnych do założenia stowarzyszenia. Ponadto stowarzyszenie byłoby rejestrowane po stwierdzeniu przez sąd rejestrowy, że statut jest zgodny z prawem. Zniesiony ma być obowiązek zwracania się przez sąd do starosty lub wojewody z wnioskiem o opinię. Sąd będzie zawiadamiał organ nadzorujący o wpisie stowarzyszenia do KRS, przesyłając jednocześnie odpis postanowienia o wpisie, statut stowarzyszenia, listę założycieli i podjęte uchwały. Organ nadzorujący zachowa możliwość żądania odpisów uchwał walnego zebrania członków stowarzyszenia oraz niezbędnych wyjaśnień, ale będzie musiał to uzasadnić. Członkowie władz stowarzyszenia oraz jego oddziałów regionalnych będą mogli otrzymywać wynagrodzenie za pełnienie swoich funkcji – będzie to jednak musiało być przewidziane w statucie stowarzyszenia. Projekt zawiera też propozycje przepisów dotyczących oddziałów regionalnych stowarzyszeń. M.in. jeśli działalność takiego oddziału posiadającego osobowość prawną będzie rażąco naruszać prawo lub statut, walne zebranie jego członków (zebranie delegatów) będzie mogło, w drodze uchwały, powołać zarząd komisaryczny. Możliwe będzie też zaskarżenie sprzecznej z prawem lub statutem uchwały zebrania delegatów. Ponadto projekt zwiększa uprawnienia stowarzyszeń zwykłych. Obecnie nie posiadają one osobowości prawnej, utrzymują się tylko ze składek członkowskich i prowadzą działalność na podstawie regulaminu, bez konieczności wpisu do KRS. Zgodnie z projektem będą mogły pozyskiwać środki na swoją działalność także m.in. z darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz ofiarności publicznej. Jednocześnie nadal nie będą mogły m.in. prowadzić działalności gospodarczej, powoływać jednostek terenowych oraz prowadzić odpłatnej działalności pożytku publicznego. Projekt wpłynął do Sejmu 17 grudnia 2014 r. Pierwsze czytanie odbyło się podczas obrad plenarnych 15 stycznia 2015 r. Projekt trafił do dalszych prac w Komisjach: Polityki Społecznej i Rodziny oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka, które skierowały go do podkomisji nadzwyczajnej. 10 września 2015 r. komisje przyjęły sprawozdanie, w którym proponują poprawki do projektu. Na posiedzeniu Sejmu przedstawi je poseł Tadeusz Tomaszewski.
Inspekcja Weterynaryjna będzie nadzorować bezpieczeństwo żywności pochodzenia zwierzęcego w punktach sprzedaży detalicznej połączonych z produkcją tych towarów
Taka propozycja została zawarta w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw. Posłowie zajmą się nim w pierwszym czytaniu. Chodzi tu m.in. o sprzedaż własnych wyrobów na targowiskach oraz w przydomowych zakładach zlokalizowanych na terenie gospodarstw rolnych, w których produkuje się sery, wędliny, pasztety, wędzone ryby itd. Zakłady te miałyby też obowiązek wpisu do rejestru prowadzonego przez powiatowego lekarza weterynarii. Obecnie Inspekcja Weterynaryjna sprawuje nadzór nad bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego na etapie ich produkcji i wprowadzania na rynek. Natomiast nadzór nad produktami sprzedawanymi bezpośrednio konsumentom sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna. Autorzy projektu argumentują, że organy Inspekcji Weterynaryjnej posiadają wieloletnie doświadczenie w nadzorze nad gospodarstwami utrzymującymi zwierzęta gospodarskie, produkcją towarów pochodzenia zwierzęcego i wprowadzaniem ich na rynek oraz dysponują kadrą lekarzy weterynarii przygotowanych do sprawowania takiego nadzoru. Projekt doprecyzowuje też zasady produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących z obszarów podlegających ograniczeniom, zakazom lub nakazom wprowadzanym z powodu wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt. Ograniczenia w produkcji i sprzedaży dotyczyłyby tylko tych produktów, które pozyskano od zwierząt z gatunków podlegających ograniczeniom, a nie od wszystkich, które są wrażliwe na daną chorobę. Np. afrykański pomór świń wystąpił tylko u dzików, a na tę chorobę wrażliwe są także świnie. Projekt wpłynął do Sejmu 29 lipca 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PSL. 10 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Projekt uzasadni poseł Krzysztof Borkowski.
Taka propozycja została zawarta w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw. Posłowie zajmą się nim w pierwszym czytaniu. Chodzi tu m.in. o sprzedaż własnych wyrobów na targowiskach oraz w przydomowych zakładach zlokalizowanych na terenie gospodarstw rolnych, w których produkuje się sery, wędliny, pasztety, wędzone ryby itd. Zakłady te miałyby też obowiązek wpisu do rejestru prowadzonego przez powiatowego lekarza weterynarii. Obecnie Inspekcja Weterynaryjna sprawuje nadzór nad bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego na etapie ich produkcji i wprowadzania na rynek. Natomiast nadzór nad produktami sprzedawanymi bezpośrednio konsumentom sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna. Autorzy projektu argumentują, że organy Inspekcji Weterynaryjnej posiadają wieloletnie doświadczenie w nadzorze nad gospodarstwami utrzymującymi zwierzęta gospodarskie, produkcją towarów pochodzenia zwierzęcego i wprowadzaniem ich na rynek oraz dysponują kadrą lekarzy weterynarii przygotowanych do sprawowania takiego nadzoru. Projekt doprecyzowuje też zasady produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących z obszarów podlegających ograniczeniom, zakazom lub nakazom wprowadzanym z powodu wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt. Ograniczenia w produkcji i sprzedaży dotyczyłyby tylko tych produktów, które pozyskano od zwierząt z gatunków podlegających ograniczeniom, a nie od wszystkich, które są wrażliwe na daną chorobę. Np. afrykański pomór świń wystąpił tylko u dzików, a na tę chorobę wrażliwe są także świnie. Projekt wpłynął do Sejmu 29 lipca 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PSL. 10 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Projekt uzasadni poseł Krzysztof Borkowski.
Pomoc państwa dla kredytobiorców hipotecznych mających problemy ze spłatą zadłużenia
To istota poselskiego projektu ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, nad którym Izba będzie kontynuowała prace podczas bieżącego posiedzenia. Ustawa obejmie osoby, które zaciągnęły kredyty m.in. na zakup mieszkania lub domu jednorodzinnego albo jego budowę. Pomoc jest przewidziana niezależnie od waluty, w jakiej jest spłacany kredyt. Wniosek o wsparcie będzie można złożyć do 31 grudnia 2018 r. w starostwie powiatowym właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Pomoc będzie polegała na przekazywaniu przez Bank Gospodarstwa Krajowego przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy rat kredytu bezpośrednio na rachunek banku, który go udzielił. Wsparcie będzie przekazywane w ratach miesięcznych, nie wyższych niż 1.500 zł. Zgodnie z projektem, po dwóch latach od przekazania ostatniej raty wsparcia, kredytobiorca będzie zobowiązany oddać w 8 kolejnych latach otrzymaną pomoc w równych nieoprocentowanych ratach. Jeżeli kredytobiorca sprzeda mieszkanie, na które był zaciągnięty kredyt objęty wsparciem, spłata będzie wymagana w terminie 30 dni od daty sprzedaży nieruchomości. Na wsparcie będą mogli liczyć kredytobiorcy, którzy spełnią jeden z trzech warunków: w dniu złożenia wniosku będą posiadać status bezrobotnego, wartość posiadanego przez nich domu lub mieszkania będzie niższa od udzielonego kredytu albo rata kredytu przekroczy 60 proc. dochodów miesięcznych. Projekt jest skierowany do osób posiadających mieszkania o powierzchni do 75 m kw. lub domy jednorodzinne do 100 m kw. W przypadku kredytobiorców wychowujących dwoje dzieci na wsparcie będą mogli liczyć posiadacze mieszkań do 100 m kw. lub domów jednorodzinnych nie większych niż 150 m kw. Rodziny wychowujące troje lub więcej dzieci będą mogły ubiegać się o pomoc niezależnie od powierzchni zajmowanego przez nich domu lub mieszkania. Projektowane rozwiązania nie obejmą osób, które w dniu złożenia wniosku o wsparcie są właścicielami innego mieszkania lub domu, posiadają do niego prawo spółdzielcze własnościowe lub lokatorskie albo je wynajmują. Pomoc będzie finansowana z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, który zostanie utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego. Środki Funduszu na początku, do 600 mln zł, będą pochodzić z wpłat banków udzielających kredytów. W późniejszym okresie zostanie on także zasilony m.in. dochodami z tytułu inwestowania wolnych środków Funduszu oraz kwotami zwracanego wsparcia. Pierwsze czytanie odbyło się 10 września na posiedzeniu Sejmu. Projekt trafił do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.
To istota poselskiego projektu ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, nad którym Izba będzie kontynuowała prace podczas bieżącego posiedzenia. Ustawa obejmie osoby, które zaciągnęły kredyty m.in. na zakup mieszkania lub domu jednorodzinnego albo jego budowę. Pomoc jest przewidziana niezależnie od waluty, w jakiej jest spłacany kredyt. Wniosek o wsparcie będzie można złożyć do 31 grudnia 2018 r. w starostwie powiatowym właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Pomoc będzie polegała na przekazywaniu przez Bank Gospodarstwa Krajowego przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy rat kredytu bezpośrednio na rachunek banku, który go udzielił. Wsparcie będzie przekazywane w ratach miesięcznych, nie wyższych niż 1.500 zł. Zgodnie z projektem, po dwóch latach od przekazania ostatniej raty wsparcia, kredytobiorca będzie zobowiązany oddać w 8 kolejnych latach otrzymaną pomoc w równych nieoprocentowanych ratach. Jeżeli kredytobiorca sprzeda mieszkanie, na które był zaciągnięty kredyt objęty wsparciem, spłata będzie wymagana w terminie 30 dni od daty sprzedaży nieruchomości. Na wsparcie będą mogli liczyć kredytobiorcy, którzy spełnią jeden z trzech warunków: w dniu złożenia wniosku będą posiadać status bezrobotnego, wartość posiadanego przez nich domu lub mieszkania będzie niższa od udzielonego kredytu albo rata kredytu przekroczy 60 proc. dochodów miesięcznych. Projekt jest skierowany do osób posiadających mieszkania o powierzchni do 75 m kw. lub domy jednorodzinne do 100 m kw. W przypadku kredytobiorców wychowujących dwoje dzieci na wsparcie będą mogli liczyć posiadacze mieszkań do 100 m kw. lub domów jednorodzinnych nie większych niż 150 m kw. Rodziny wychowujące troje lub więcej dzieci będą mogły ubiegać się o pomoc niezależnie od powierzchni zajmowanego przez nich domu lub mieszkania. Projektowane rozwiązania nie obejmą osób, które w dniu złożenia wniosku o wsparcie są właścicielami innego mieszkania lub domu, posiadają do niego prawo spółdzielcze własnościowe lub lokatorskie albo je wynajmują. Pomoc będzie finansowana z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, który zostanie utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego. Środki Funduszu na początku, do 600 mln zł, będą pochodzić z wpłat banków udzielających kredytów. W późniejszym okresie zostanie on także zasilony m.in. dochodami z tytułu inwestowania wolnych środków Funduszu oraz kwotami zwracanego wsparcia. Pierwsze czytanie odbyło się 10 września na posiedzeniu Sejmu. Projekt trafił do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.
Więzienna służba zdrowia nie będzie musiała się ubezpieczać z tytułu zdarzeń medycznych
Przewiduje to poselski projekt nowelizacji ustawy o działalności leczniczej, nad którym Sejm będzie pracować w drugim czytaniu. Projekt racjonalizuje wydatki budżetu państwa na działalność podmiotów leczniczych utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości dla osób pozbawionych wolności. Projekt zwalnia te placówki z obowiązku zawierania umów ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej oraz na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych w przypadku podmiotów prowadzących szpital. Wnioskodawcy argumentują, że sensem istnienia tego typu obowiązku jest ochrona interesu finansowego pacjentów w przypadku niewypłacalności podmiotu leczniczego, a w przypadku więziennej służby zdrowia ryzyko takie nie istnieje. Obecnie analogiczne przepisy dotyczą już szpitali wojskowych podlegających MON – projekt dostosowuje zatem więzienną służbę zdrowia do sytuacji innych podmiotów leczniczych o szczególnych regulacjach. Projekt wpłynął do Sejmu 28 sierpnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia.
Przewiduje to poselski projekt nowelizacji ustawy o działalności leczniczej, nad którym Sejm będzie pracować w drugim czytaniu. Projekt racjonalizuje wydatki budżetu państwa na działalność podmiotów leczniczych utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości dla osób pozbawionych wolności. Projekt zwalnia te placówki z obowiązku zawierania umów ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej oraz na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych w przypadku podmiotów prowadzących szpital. Wnioskodawcy argumentują, że sensem istnienia tego typu obowiązku jest ochrona interesu finansowego pacjentów w przypadku niewypłacalności podmiotu leczniczego, a w przypadku więziennej służby zdrowia ryzyko takie nie istnieje. Obecnie analogiczne przepisy dotyczą już szpitali wojskowych podlegających MON – projekt dostosowuje zatem więzienną służbę zdrowia do sytuacji innych podmiotów leczniczych o szczególnych regulacjach. Projekt wpłynął do Sejmu 28 sierpnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia.
Monitoring całego wybrzeża, a nie tylko jego odcinków, zwiększy bezpieczeństwo na obszarach nadmorskich
To założenie rządowego projektu nowelizacji ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Program ochrony brzegów morskich". Posłowie zajmą się nim w drugim czytaniu. Celem projektu jest usprawnienie pracy urzędów morskich. Chodzi tu o wykonywanie zadań związanych z budową, utrzymywaniem i ochroną umocnień brzegowych, wydm i zalesień ochronnych w pasie technicznym wybrzeża oraz o reagowanie na zagrożenia związane z erozją brzegu morskiego. W ramach „Programu ochrony brzegów morskich” mają być realizowane zadania związane z: wzmocnieniem i utrzymaniem systemu zabezpieczenia przeciwpowodziowego terenów nadmorskich, stabilizacją linii brzegowej, zapobieganiem erozji i zanikowi plaż oraz degradacji klifów, prowadzeniem i rozszerzaniem zakresu monitoringu stanu wybrzeża morskiego i strefy wód przybrzeżnych. Projekt m.in. uaktualnia załącznik do ustawy zawierający listę odcinków brzegu morskiego przeznaczonych do działań ochronnych. W projekcie nowelizacji rząd doprecyzował też kwestie związane z monitoringiem brzegu morskiego oraz wprowadził finansowanie monitoringu wykonywanego na całym brzegu morskim. Program ochrony brzegów morskich jest finansowany z budżetu państwa oraz z innych źródeł. Jak podaje rząd maksymalny limit wydatków budżetowych na cały okres realizacji (lata 2004 – 2023) to 911 mln zł, przy czym minimalna roczna kwota wydatków budżetu państwa wynosi 34 mln zł. Rząd przyjął projekt 31 sierpnia br. Do Sejmu wpłynął on 14 września br., a 16 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Finansów Publicznych i Infrastruktury.
To założenie rządowego projektu nowelizacji ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Program ochrony brzegów morskich". Posłowie zajmą się nim w drugim czytaniu. Celem projektu jest usprawnienie pracy urzędów morskich. Chodzi tu o wykonywanie zadań związanych z budową, utrzymywaniem i ochroną umocnień brzegowych, wydm i zalesień ochronnych w pasie technicznym wybrzeża oraz o reagowanie na zagrożenia związane z erozją brzegu morskiego. W ramach „Programu ochrony brzegów morskich” mają być realizowane zadania związane z: wzmocnieniem i utrzymaniem systemu zabezpieczenia przeciwpowodziowego terenów nadmorskich, stabilizacją linii brzegowej, zapobieganiem erozji i zanikowi plaż oraz degradacji klifów, prowadzeniem i rozszerzaniem zakresu monitoringu stanu wybrzeża morskiego i strefy wód przybrzeżnych. Projekt m.in. uaktualnia załącznik do ustawy zawierający listę odcinków brzegu morskiego przeznaczonych do działań ochronnych. W projekcie nowelizacji rząd doprecyzował też kwestie związane z monitoringiem brzegu morskiego oraz wprowadził finansowanie monitoringu wykonywanego na całym brzegu morskim. Program ochrony brzegów morskich jest finansowany z budżetu państwa oraz z innych źródeł. Jak podaje rząd maksymalny limit wydatków budżetowych na cały okres realizacji (lata 2004 – 2023) to 911 mln zł, przy czym minimalna roczna kwota wydatków budżetu państwa wynosi 34 mln zł. Rząd przyjął projekt 31 sierpnia br. Do Sejmu wpłynął on 14 września br., a 16 września br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Finansów Publicznych i Infrastruktury.
Propozycje zmian w ustawie o transporcie kolejowym
Komisyjny projekt nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym, którym posłowie zajmą się w drugim czytaniu wdraża dyrektywę 2014/106/UE Komisji z 5 grudnia 2014 r. Projekt m.in. zmienia znaczenie niektórych użytych w ustawie pojęć takich jak transport wewnątrzzakładowy, deklaracja weryfikacji WE podsystemu, pośrednia deklaracja weryfikacji WE podsystemu, deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności, dopuszczenie do eksploatacji i poważny wypadek. Projektowane przepisy wprowadzają też nowe pojęcia – procedura weryfikacji WE podsystemu, europejski korytarz towarowy i wstępnie ustalona międzynarodowa trasa pociągu. Projekt zmienia kompetencje, skład i reguły działania Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych. Zmiany dotyczą też kompetencji ministra transportu, prezesa Urzędu Transportu Kolejowego oraz obowiązków zarządcy infrastruktury. Projekt dotyczy też zasad wydawania i skutków prawnych określonych dokumentów takich jak zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji, certyfikat weryfikacji WE oraz pośredni certyfikat weryfikacji WE podsystemu. Zakres projektowanych zmian obejmuje też kary nakładane na użytkowników bocznicy kolejowej za niedopełnienie określonych obowiązków. Projekt zawiera też przepisy przejściowe dotyczące m.in. świadectw bezpieczeństwa i zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji podsystemu strukturalnego (jego elementami są np. infrastruktura i tabor). Projekt wpłynął do Sejmu 28 kwietnia 2015 r. jako inicjatywa Komisji Infrastruktury. 18 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w tej samej komisji.
Komisyjny projekt nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym, którym posłowie zajmą się w drugim czytaniu wdraża dyrektywę 2014/106/UE Komisji z 5 grudnia 2014 r. Projekt m.in. zmienia znaczenie niektórych użytych w ustawie pojęć takich jak transport wewnątrzzakładowy, deklaracja weryfikacji WE podsystemu, pośrednia deklaracja weryfikacji WE podsystemu, deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności, dopuszczenie do eksploatacji i poważny wypadek. Projektowane przepisy wprowadzają też nowe pojęcia – procedura weryfikacji WE podsystemu, europejski korytarz towarowy i wstępnie ustalona międzynarodowa trasa pociągu. Projekt zmienia kompetencje, skład i reguły działania Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych. Zmiany dotyczą też kompetencji ministra transportu, prezesa Urzędu Transportu Kolejowego oraz obowiązków zarządcy infrastruktury. Projekt dotyczy też zasad wydawania i skutków prawnych określonych dokumentów takich jak zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji, certyfikat weryfikacji WE oraz pośredni certyfikat weryfikacji WE podsystemu. Zakres projektowanych zmian obejmuje też kary nakładane na użytkowników bocznicy kolejowej za niedopełnienie określonych obowiązków. Projekt zawiera też przepisy przejściowe dotyczące m.in. świadectw bezpieczeństwa i zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji podsystemu strukturalnego (jego elementami są np. infrastruktura i tabor). Projekt wpłynął do Sejmu 28 kwietnia 2015 r. jako inicjatywa Komisji Infrastruktury. 18 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w tej samej komisji.
Nowy fundusz pomocy dla rolników dotkniętych znacznym spadkiem dochodów
Taka propozycja znalazła się w rządowym projekcie ustawy o Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych, którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt ma zapewnić rolnikom stabilne dochody w sytuacji, kiedy nie otrzymują zapłaty za sprzedane produkty rolne lub jest ona znacznie niższa. W projekcie zakłada się utworzenie Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych. Fundusz będzie wyodrębnionym rachunkiem bankowym administrowanym przez Agencję Rynku Rolnego. Podstawą funkcjonowania Funduszu mają być wpłaty w wysokości 0,2 proc. wartości netto kupowanych produktów rolnych. Pieniądze będą odprowadzać m.in. firmy skupujące. Ponadto dochodami Funduszu będą odsetki bankowe od zgromadzonych środków oraz oprocentowanie lokat, zapisy i darowizny, inne dochody oraz środki odzyskane przez Fundusz z tytułu roszczeń po wypłacie rekompensat. Środki zgromadzone w Funduszu będą wypłacane producentom rolnym jako rekompensaty w sytuacji, gdy w gospodarstwie rolnym, rybackim lub w dziale specjalnym produkcji rolnej dochody obniżą się o ponad 30 proc. w stosunku do średniego rocznego dochodu z ostatnich trzech lat albo z wybranych trzech lat w ostatnich pięciu latach, ale bez najwyższych i najniższych wartości. Spadek dochodów w gospodarstwie, uprawniający do rekompensaty, może być spowodowany m.in. przez klęski żywiołowe czy nieuzyskanie zapłaty za towar oraz gdy dochody zaczną spadać z powodu obniżki cen produktów rolnych, wywołanej np. przez spekulacje rynkowe. Wnioski o wypłatę rekompensat będzie przyjmował oddział terenowy Agencji Rynku Rolnego od 1 lutego do 31 marca. Rekompensata będzie mogła pokryć maksymalnie 70 proc. utraconych dochodów netto. Rząd przyjął projekt 7 stycznia 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 14 stycznia br. Tego samego dnia skierowany został do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 4 lutego br. W dyskusji zgłoszono dwa wnioski: pierwszy o odrzucenie projektu, drugi o skierowane go do dalszych prac w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 6 lutego 2015 r. w głosowaniu posłowie zdecydowali o skierowaniu go do komisji. Tego samego dnia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi skierowała projekt do prac w podkomisji nadzwyczajnej. 9 kwietnia br. podkomisja przyjęła sprawozdanie.
Taka propozycja znalazła się w rządowym projekcie ustawy o Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych, którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt ma zapewnić rolnikom stabilne dochody w sytuacji, kiedy nie otrzymują zapłaty za sprzedane produkty rolne lub jest ona znacznie niższa. W projekcie zakłada się utworzenie Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych. Fundusz będzie wyodrębnionym rachunkiem bankowym administrowanym przez Agencję Rynku Rolnego. Podstawą funkcjonowania Funduszu mają być wpłaty w wysokości 0,2 proc. wartości netto kupowanych produktów rolnych. Pieniądze będą odprowadzać m.in. firmy skupujące. Ponadto dochodami Funduszu będą odsetki bankowe od zgromadzonych środków oraz oprocentowanie lokat, zapisy i darowizny, inne dochody oraz środki odzyskane przez Fundusz z tytułu roszczeń po wypłacie rekompensat. Środki zgromadzone w Funduszu będą wypłacane producentom rolnym jako rekompensaty w sytuacji, gdy w gospodarstwie rolnym, rybackim lub w dziale specjalnym produkcji rolnej dochody obniżą się o ponad 30 proc. w stosunku do średniego rocznego dochodu z ostatnich trzech lat albo z wybranych trzech lat w ostatnich pięciu latach, ale bez najwyższych i najniższych wartości. Spadek dochodów w gospodarstwie, uprawniający do rekompensaty, może być spowodowany m.in. przez klęski żywiołowe czy nieuzyskanie zapłaty za towar oraz gdy dochody zaczną spadać z powodu obniżki cen produktów rolnych, wywołanej np. przez spekulacje rynkowe. Wnioski o wypłatę rekompensat będzie przyjmował oddział terenowy Agencji Rynku Rolnego od 1 lutego do 31 marca. Rekompensata będzie mogła pokryć maksymalnie 70 proc. utraconych dochodów netto. Rząd przyjął projekt 7 stycznia 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 14 stycznia br. Tego samego dnia skierowany został do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 4 lutego br. W dyskusji zgłoszono dwa wnioski: pierwszy o odrzucenie projektu, drugi o skierowane go do dalszych prac w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 6 lutego 2015 r. w głosowaniu posłowie zdecydowali o skierowaniu go do komisji. Tego samego dnia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi skierowała projekt do prac w podkomisji nadzwyczajnej. 9 kwietnia br. podkomisja przyjęła sprawozdanie.
Zasada wzajemności w przekazywaniu informacji o rachunkach i dochodach obywateli polskich i amerykańskich
To główne założenie rządowego projektu ustawy o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełnienia międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Sejm zajmie się projektem w drugim czytaniu. Projekt ustawy tworzy podstawy prawne, które umożliwią realizację zapisów wynikających z międzynarodowej umowy w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Umowa weszła w życie 1 lipca 2015 r. Zgodnie z informacją rządu w 2010 r. w USA została przyjęta ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych do celów podatkowych (FATCA). Jej celem jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień, bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA). Umowa w sprawie wykonywania FATCA zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane automatycznie również przez USA. Projekt ustawy zawiera regulacje niezbędne do identyfikowania, zbierania, przetwarzania i przekazywania przez polskie instytucje finansowe informacji o rachunkach finansowych posiadanych przez obywateli i rezydentów Stanów Zjednoczonych do krajowej administracji podatkowej. Informacje będą przekazywane w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu. Do ich przekazania nie będzie potrzebny wniosek. Pozyskane dane będą podlegały automatycznej wymianie między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Rząd przyjął projekt 28 sierpnia 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 7 września br. i tego dnia został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 11 września br.
To główne założenie rządowego projektu ustawy o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełnienia międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Sejm zajmie się projektem w drugim czytaniu. Projekt ustawy tworzy podstawy prawne, które umożliwią realizację zapisów wynikających z międzynarodowej umowy w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Umowa weszła w życie 1 lipca 2015 r. Zgodnie z informacją rządu w 2010 r. w USA została przyjęta ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych do celów podatkowych (FATCA). Jej celem jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień, bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA). Umowa w sprawie wykonywania FATCA zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane automatycznie również przez USA. Projekt ustawy zawiera regulacje niezbędne do identyfikowania, zbierania, przetwarzania i przekazywania przez polskie instytucje finansowe informacji o rachunkach finansowych posiadanych przez obywateli i rezydentów Stanów Zjednoczonych do krajowej administracji podatkowej. Informacje będą przekazywane w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu. Do ich przekazania nie będzie potrzebny wniosek. Pozyskane dane będą podlegały automatycznej wymianie między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Rząd przyjął projekt 28 sierpnia 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 7 września br. i tego dnia został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 11 września br.
Podwyższenie dodatku z tytułu opieki nad więcej niż jednym dzieckiem w czasie urlopu wychowawczego
To propozycja zawarta w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych, którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt ma ujednolicić zasady przyznawania dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego. Ma on też zwiększyć wysokość tego świadczenia w przypadku wychowywania więcej niż jednego dziecka. Zgodnie z proponowaną zmianą rodzic, który w czasie urlopu wychowawczego, opiekuje się więcej niż jednym dzieckiem do lat 5, będzie otrzymywał 400 zł dodatku z tytułu opieki na to dziecko, w związku z którym jest na urlopie oraz 200 zł na każde kolejne dziecko. Taka sama zasada będzie stosowana w przypadku opieki nad dziećmi urodzonymi z ciąży mnogiej. Zgodnie z projektem, bez względu na liczbę dzieci, nad którymi sprawowana jest opieka, przysługuje jeden dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego przysługującemu matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli dziecko pozostaje pod jego faktyczną opieką. Ponadto projekt zakłada, że wszczęcie (na korzyść strony) postępowania w sprawie zmiany decyzji ustalającej prawo do świadczeń rodzinnych, następuje z urzędu, a decyzje w sprawie zmiany wysokości świadczeń rodzinnych będą natychmiast wykonywane. Projekt wpłynął do Sejmu 17 lutego br. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PO. 19 lutego 2015 r. cześć posłów z KP PSL, wyraziła swoje poparcie dla projektu ustawy. 3 marca 2015 r. został on skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Pierwsze czytanie odbyło się 18 marca br. Tego samego dnia komisja skierowała projekt do prac w podkomisji. 20 marca 2015 r. odbyło się posiedzenie podkomisji. 16 września 2015 r. podkomisja przyjęła sprawozdanie.
To propozycja zawarta w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych, którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt ma ujednolicić zasady przyznawania dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego. Ma on też zwiększyć wysokość tego świadczenia w przypadku wychowywania więcej niż jednego dziecka. Zgodnie z proponowaną zmianą rodzic, który w czasie urlopu wychowawczego, opiekuje się więcej niż jednym dzieckiem do lat 5, będzie otrzymywał 400 zł dodatku z tytułu opieki na to dziecko, w związku z którym jest na urlopie oraz 200 zł na każde kolejne dziecko. Taka sama zasada będzie stosowana w przypadku opieki nad dziećmi urodzonymi z ciąży mnogiej. Zgodnie z projektem, bez względu na liczbę dzieci, nad którymi sprawowana jest opieka, przysługuje jeden dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego przysługującemu matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli dziecko pozostaje pod jego faktyczną opieką. Ponadto projekt zakłada, że wszczęcie (na korzyść strony) postępowania w sprawie zmiany decyzji ustalającej prawo do świadczeń rodzinnych, następuje z urzędu, a decyzje w sprawie zmiany wysokości świadczeń rodzinnych będą natychmiast wykonywane. Projekt wpłynął do Sejmu 17 lutego br. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PO. 19 lutego 2015 r. cześć posłów z KP PSL, wyraziła swoje poparcie dla projektu ustawy. 3 marca 2015 r. został on skierowany do pierwszego czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Pierwsze czytanie odbyło się 18 marca br. Tego samego dnia komisja skierowała projekt do prac w podkomisji. 20 marca 2015 r. odbyło się posiedzenie podkomisji. 16 września 2015 r. podkomisja przyjęła sprawozdanie.
Dopłaty dla gmin na zakup mieszkań zakładowych przeznaczonych na lokale socjalne
Taką możliwość przewiduje komisyjny projekt nowelizacji ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych. Podczas 101. posiedzenia Sejmu zaplanowane jest drugie czytanie projektu. Zgodnie z nim gminy, kupujące byłe mieszkania zakładowe, będą mogły skorzystać ze wsparcia z Funduszu Dopłat. Warunkiem uzyskania dopłaty będzie przeznaczenie zakupionych mieszkań zakładowych na lokale socjalne. Programem wsparcia zostaną objęte inwestycje realizowane przez spółki gminne. Chodzi o spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, w których gmina ma ponad 50 proc. głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, i które nie działają w formie towarzystwa budownictwa społecznego. Projekt wpłynął do Sejmu 9 września 2015 r. z inicjatywy Komisji Infrastruktury. 16 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Infrastruktury oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.
Taką możliwość przewiduje komisyjny projekt nowelizacji ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych. Podczas 101. posiedzenia Sejmu zaplanowane jest drugie czytanie projektu. Zgodnie z nim gminy, kupujące byłe mieszkania zakładowe, będą mogły skorzystać ze wsparcia z Funduszu Dopłat. Warunkiem uzyskania dopłaty będzie przeznaczenie zakupionych mieszkań zakładowych na lokale socjalne. Programem wsparcia zostaną objęte inwestycje realizowane przez spółki gminne. Chodzi o spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, w których gmina ma ponad 50 proc. głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, i które nie działają w formie towarzystwa budownictwa społecznego. Projekt wpłynął do Sejmu 9 września 2015 r. z inicjatywy Komisji Infrastruktury. 16 września 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Infrastruktury oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.
Można będzie posługiwać się językami mniejszości narodowych i etnicznych przed organami powiatów
To tylko jedna ze zmian zawartych w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz niektórych innych ustaw. Posłowie zajmą się nim w drugim czytaniu. Projekt zakłada w szczególności wprowadzenie definicji: organizacji mniejszości oraz instytucji kulturalnej, mającej istotne znaczenie dla kultury mniejszości. Możliwe będzie posługiwanie się językami mniejszości narodowych i etnicznych oraz językiem regionalnym, jako językami pomocniczymi przed organami powiatów, a nie tylko gmin. W urzędach gmin i powiatowych oraz jednostkach podległych prawo do używania języka pomocniczego mieliby też obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA). Organy gminy i powiatu będą mogły też używać dwujęzycznego papieru firmowego oraz zwracać się do organizacji mniejszości narodowych i etnicznych z pismami dwujęzycznymi. Projekt zakłada, że wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta lub marszałek województwa będzie miał możliwości powołania pełnomocnika do spraw mniejszości narodowych i etnicznych. Projektowane zmiany dotyczą też składu, trybu powoływania oraz działalności Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych – m.in. przedstawiciele strony mniejszościowej Komisji Wspólnej będą wyłaniani na pięcioletnią kadencję. Ponadto dyrektorzy oddziałów radia i telewizji emitujących programy w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym będą mieli obowiązek uwzględniania kandydatów zgłaszanych przez organizacje mniejszości i społeczności w przypadku powoływania rad programowych. Projekt wpłynął do Sejmu 10 czerwca 2015 r. jako inicjatywy grupy posłów z: KP PO, KP SLD oraz niezrzeszonych. 23 czerwca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji: Administracji i Cyfryzacji oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych, z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie 21 lipca 2015 r., a 4 sierpnia 2015 r. przyjęły sprawozdanie, w którym proponują poprawki głównie o charakterze legislacyjnym i doprecyzowującym. Zmieniono m.in. pierwotnie proponowane brzmienie projektowanych definicji. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Ryszard Galla.
To tylko jedna ze zmian zawartych w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz niektórych innych ustaw. Posłowie zajmą się nim w drugim czytaniu. Projekt zakłada w szczególności wprowadzenie definicji: organizacji mniejszości oraz instytucji kulturalnej, mającej istotne znaczenie dla kultury mniejszości. Możliwe będzie posługiwanie się językami mniejszości narodowych i etnicznych oraz językiem regionalnym, jako językami pomocniczymi przed organami powiatów, a nie tylko gmin. W urzędach gmin i powiatowych oraz jednostkach podległych prawo do używania języka pomocniczego mieliby też obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA). Organy gminy i powiatu będą mogły też używać dwujęzycznego papieru firmowego oraz zwracać się do organizacji mniejszości narodowych i etnicznych z pismami dwujęzycznymi. Projekt zakłada, że wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta lub marszałek województwa będzie miał możliwości powołania pełnomocnika do spraw mniejszości narodowych i etnicznych. Projektowane zmiany dotyczą też składu, trybu powoływania oraz działalności Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych – m.in. przedstawiciele strony mniejszościowej Komisji Wspólnej będą wyłaniani na pięcioletnią kadencję. Ponadto dyrektorzy oddziałów radia i telewizji emitujących programy w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym będą mieli obowiązek uwzględniania kandydatów zgłaszanych przez organizacje mniejszości i społeczności w przypadku powoływania rad programowych. Projekt wpłynął do Sejmu 10 czerwca 2015 r. jako inicjatywy grupy posłów z: KP PO, KP SLD oraz niezrzeszonych. 23 czerwca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji: Administracji i Cyfryzacji oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych, z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie 21 lipca 2015 r., a 4 sierpnia 2015 r. przyjęły sprawozdanie, w którym proponują poprawki głównie o charakterze legislacyjnym i doprecyzowującym. Zmieniono m.in. pierwotnie proponowane brzmienie projektowanych definicji. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Ryszard Galla.
Usprawnienie funkcjonowania instytucji samorządu rzemiosła
Taki cel przyświeca rządowej propozycji zmian w ustawie o rzemiośle. Drugie czytanie tego projektu zostało zaplanowane na bieżącym posiedzeniu Sejmu. Projekt wprowadza jednolitą wysokość opłat za egzaminy mistrzowskie, czeladnicze i sprawdzające (niższą od obecnych maksymalnych stawek). Znosi możliwość częściowego zwolnienia od opłat, zachowując nadal możliwość zwolnienia całkowitego. W projekcie wyraźnie wskazano, że rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle mogą uzyskać refundację wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez pracodawców oraz dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika. Zgodnie z projektem, do zadań samorządu gospodarczego rzemiosła należeć będzie prowadzenie szkół zawodowych. Obecnie samorząd uczestniczy w realizacji zadań z zakresu oświaty i wychowania w celu zapewnienia wykwalifikowanych kadr dla gospodarki. Proponowane zmiany mają też na celu większą integrację instytucji samorządu zawodowego rzemiosła poprzez rozszerzenie kręgu podmiotów niebędących rzemieślnikami mogących być czasowo członkami organizacji samorządu. W projekcie zaproponowano także rozszerzenie definicji rzemiosła. Ma ona objąć także średnich przedsiębiorców. Projekt wpłynął do Sejmu 10 lipca 2015 r., jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PO. 4 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Gospodarki.
Taki cel przyświeca rządowej propozycji zmian w ustawie o rzemiośle. Drugie czytanie tego projektu zostało zaplanowane na bieżącym posiedzeniu Sejmu. Projekt wprowadza jednolitą wysokość opłat za egzaminy mistrzowskie, czeladnicze i sprawdzające (niższą od obecnych maksymalnych stawek). Znosi możliwość częściowego zwolnienia od opłat, zachowując nadal możliwość zwolnienia całkowitego. W projekcie wyraźnie wskazano, że rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle mogą uzyskać refundację wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez pracodawców oraz dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika. Zgodnie z projektem, do zadań samorządu gospodarczego rzemiosła należeć będzie prowadzenie szkół zawodowych. Obecnie samorząd uczestniczy w realizacji zadań z zakresu oświaty i wychowania w celu zapewnienia wykwalifikowanych kadr dla gospodarki. Proponowane zmiany mają też na celu większą integrację instytucji samorządu zawodowego rzemiosła poprzez rozszerzenie kręgu podmiotów niebędących rzemieślnikami mogących być czasowo członkami organizacji samorządu. W projekcie zaproponowano także rozszerzenie definicji rzemiosła. Ma ona objąć także średnich przedsiębiorców. Projekt wpłynął do Sejmu 10 lipca 2015 r., jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PO. 4 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Gospodarki.
Usprawnienie obsługi przedsiębiorców i uproszczenie procedur administracyjnych dotyczących Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG)
To cel rządowego projektu nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw, który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. Działający od 1 lipca 2011 r. system CEIDG umożliwia złożenie przez Internet wniosku o założenie działalności gospodarczej, a także o zmianę we wpisie, zawieszenie działalności gospodarczej i jej zakończenie. CEIDG zastąpiła rejestry osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, funkcjonujące w gminach. Proponowana nowelizacja ma m.in. uprościć procedury związane z dokonywaniem wpisów, wykreśleń i sprostowań w CEIDG. Zakłada też np. poszerzenie zakresu danych zawartych we wpisie. W odpowiedzi na postulaty przedsiębiorców uwzględniane będą m.in. informacje dotyczące numerów telefonów. Przedsiębiorca będzie sam decydował czy chce, by numer był widoczny we wpisie, czy tylko służył do kontaktów z administracją publiczną. W projekcie znalazły się również rozwiązania ułatwiające dochodzenie przez wierzycieli roszczeń od przedsiębiorców wpisanych do CEIDG. Przedsiębiorca będzie musiał posiadać tytuł prawny do nieruchomości, których adresy podaje we wpisie do CEIDG. Wpis do rejestru będzie musiał zawierać także adres do doręczeń jako adres powodujący skutki administracyjne i sądowe. Zaproponowano też m.in., aby dane z CEIDG były udostępniane nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom poprzez wyszukiwarkę CEIDG. Zniesienie opłaty pozwoli na zrównanie podmiotów publicznych i komercyjnych w zakresie udostępniania danych CEIDG. Nowelizacja ma ponadto umożliwić organom państwowym, takim jak np. sądy czy prokuratury, dostęp do wszystkich danych wpisowych. Według wnioskodawcy uproszczenie stosowania przepisów ustawy swobodzie gospodarczej i usprawnienie systemu CEIDG powinno przełożyć się m.in. na zmniejszenie liczby wniosków wymagających wszczęcia postępowania administracyjnego i skrócenie czasu oczekiwania na aktualizację wpisu. Projekt wprowadza także zmiany doprecyzowujące i ujednolicające, co ma zapewnić poprawność i większą wi
To cel rządowego projektu nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw, który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. Działający od 1 lipca 2011 r. system CEIDG umożliwia złożenie przez Internet wniosku o założenie działalności gospodarczej, a także o zmianę we wpisie, zawieszenie działalności gospodarczej i jej zakończenie. CEIDG zastąpiła rejestry osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, funkcjonujące w gminach. Proponowana nowelizacja ma m.in. uprościć procedury związane z dokonywaniem wpisów, wykreśleń i sprostowań w CEIDG. Zakłada też np. poszerzenie zakresu danych zawartych we wpisie. W odpowiedzi na postulaty przedsiębiorców uwzględniane będą m.in. informacje dotyczące numerów telefonów. Przedsiębiorca będzie sam decydował czy chce, by numer był widoczny we wpisie, czy tylko służył do kontaktów z administracją publiczną. W projekcie znalazły się również rozwiązania ułatwiające dochodzenie przez wierzycieli roszczeń od przedsiębiorców wpisanych do CEIDG. Przedsiębiorca będzie musiał posiadać tytuł prawny do nieruchomości, których adresy podaje we wpisie do CEIDG. Wpis do rejestru będzie musiał zawierać także adres do doręczeń jako adres powodujący skutki administracyjne i sądowe. Zaproponowano też m.in., aby dane z CEIDG były udostępniane nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom poprzez wyszukiwarkę CEIDG. Zniesienie opłaty pozwoli na zrównanie podmiotów publicznych i komercyjnych w zakresie udostępniania danych CEIDG. Nowelizacja ma ponadto umożliwić organom państwowym, takim jak np. sądy czy prokuratury, dostęp do wszystkich danych wpisowych. Według wnioskodawcy uproszczenie stosowania przepisów ustawy swobodzie gospodarczej i usprawnienie systemu CEIDG powinno przełożyć się m.in. na zmniejszenie liczby wniosków wymagających wszczęcia postępowania administracyjnego i skrócenie czasu oczekiwania na aktualizację wpisu. Projekt wprowadza także zmiany doprecyzowujące i ujednolicające, co ma zapewnić poprawność i większą wi